انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام

در حقیقت با انجام معاملات عمده در بورس ممکن است یکی از سه نوع سهام زیر به دست آید:

بازار پایه چیست؟

بازار سرمایه از دو بازار «بورس» و «فرابورس» تشکیل شده است. تمام سهم‌هایی که در بازار سرمایه معامله‌ می‌شوند، در یکی از این بازارها پذیرش شده‌اند. جایگاه سهم از نظر بازار برای معامله‌گر اهمیت چندانی ندارد، چرا که هدف سرمایه‌گذار فقط کسب سود از معاملات سهام در این بستر سرمایه‌گذاری است. شرکت‌های بورسی بر اساس وضعیت و عملکردی که دارند، در یکی از این بازارها پذیرش می‌شوند. شرکت‌هایی که شرایط عضویت در بازاربورس و فرابورس را ندارند، در بازار پایه بورس جای می‌گیرند. بازار پایه یکی از بسترهای سرمایه‌گذاری پر ریسک است که در این مقاله قصد داریم به صورت کامل به جزئیات این بازار بپردازیم. با ما همراه باشید.

بازار پایه چیست؟

همان‌طور که اشاره کردیم، شرکت‌هایی که شرایط پذیرش در بازار بورس و بازار فرابورس را نداشته باشند، در بازار پایه قرار می‌گیرند. تقریبا اکثر شرکت‌ها قصد دارند که در بازار اصلی بورس پذیرش شوند اما نوع عملکرد و شفافیت مالی شرکت‌ها، تعیین کننده جایگاه آن‌ها در بازار سرمایه است. شرکت‌هایی که در بازار پایه پذیرش می‌شوند شرکت‌هایی هستند که شفافیت اطلاعاتی بسیار پایینی دارند و امکان خرید و فروش سهام این شرکت‌ها در بازار بورس و فرابورس وجود ندارد.
در یک تعریف ساده می‌توان گفت که بازار بورس به طور کلی از دو بازار اول و دوم تشکیل شده است (اگر هنوز در مورد تفاوت بازار اول و دوم بورس چیست؟ نمی دانید، وارد شوید). شرکت‌هایی که در بازار اول پذیرش شده و بعد از مدتی عملکرد و شفافیت مناسبی نداشته باشند به بازار دوم منتقل می‌شوند. در نقطه مقابل شرکت‌هایی که در بازار دوم هستند، به ازای عملکرد مناسب و شفافیت اطلاعات از روند امور شرکت، به بازار اول منتقل می‌شوند. حال اگر یک شرکت توانایی فعالیت در بازار اول و دوم را نداشته باشد، از بازار اخراج می‌شود.
بازار پایه دقیقا همان بازاری است که شرکت‌های اخراج شده از بازار بورس و فرابورس، در آن فعالیت می‌کنند. سهم‌های بازار پایه در گذشته در سه تابلو به نام‌های «الف»، «ب» و «ج» قرار می‌گرفتند. تابلو «الف» و «ج» هیچ دامنه نوسانی نداشتند و معامله در این بازار، ریسک بسیار زیادی داشت، تابلو «ب» هم دارای دامنه نوسان 10 درصدی بود. حتی روزهای معاملاتی تابلو «الف» و «ج» متفاوت بود و در روزهای خاصی در هفته، قابل معامله بودند در صورتی که نمادهای تابلو «ب» در طول هفته معامله می‌شدند.

بررسی قوانین جدید بازار پایه

در بخش قبلی به شرایط بازار پایه در گذشته اشاره کردیم، از سال 1398 برای اعمال شفاف‌ سازی بیشتر از شرکت‌های پذیرش شده در بازار پایه فرابورس، قوانین جدیدی اعمال شد. در گام اول بازار پایه به سه رنگ «زرد»، «نارنجی» و «قرمز» تقسیم‌بندی شد.

شرایط پذیرش نمادها در تابلو زرد بازار پایه

• مجموع روزهای تأخیر در ارائه اطلاعات، مطابق با «دستورالعمل اجرایی افشای اطلاعات شرکت‌های ثبت‌ شده نزد سازمان بورس» بیش از ۲ مرتبه نباشد.
• عدم ارائه صورت‌های مالی، مطابق با «دستورالعمل اجرایی افشای اطلاعات شرکت‌های ثبت‌شده نزد سازمان بورس» بیش از ۲ مرتبه نباشد.
• در آخر هم حداقل یک صورت مالی حسابرسی شده، ارائه کرده باشند.

شرایط پذیرش نمادها در تابلو نارنجی بازار پایه

• شرکت‌هایی که شرایط پذیرش در تابلو زرد یا قرمز را نداشته باشند در تابلو نارنجی پذیرش خواهند شد.
• ارائه نظر بازرس قانونی و حسابرس مستقل در رابطه ‌با صورت‌های مالی اصلی یا تلفیقی شرکت، «عدم اظهارنظر» یا «مردود» باشد.

شرایط پذیرش نمادها در تابلو قرمز بازار پایه

• مراجع قضایی رای قطعی از ورشکستگی شرکت را داده باشند.
• مجمع عمومی فوق‌العاده یا مراجع قضایی برای انحلال شرکت، رای داده باشند.
• حداقل در سه سال متوالی، شرکت در دوره سررسید، صورت مالی حسابرسی شده خود را منتشر نکرده باشد.
نکته: لیست نمادهای پذیرش شده در تابلوهای مختلف بازار پایه را می‌توانید از طریق سایت فرابورس، فیلتر و مشاهده کنید.

شرایط معامله در تابلوهای رنگی بازار پایه چگونه است؟

همان‌طور که اشاره کردیم، از سال 1398 قوانین انجام معاملات در بازار پایه تغییر کرد و به دنبال آن، دامنه نوسان در تابلوهای رنگی نیز به ترتیب زیر دستخوش تغییرات شد:
تابلو زرد: در طول هفته دامنه نوسان انجام معاملات ۳% است.
تابلو نارنجی: در طول هفته دامنه نوسان انجام معاملات ۲% است.
تابلو قرمز: در طول هفته دامنه نوسان انجام معاملات ۱% است.

نکته1: اگر هر یک از سهم‌های بازار پایه 3 روز متوالی در وضعیت صف خرید یا صف فروش قرار بگیرند، در جلسه معاملاتی بعد دامنه نوسان تابلوهای زرد، نارنجی و قرمز به ترتیب 5، 4 و 2 درصد خواهد بود.
نکته2: معامله‌گرانی که از وام و بسته‌های اعتباری استفاده می‌کنند، نمی‌توانند دارایی بازار پایه را به عنوان ارزش تضمین در نظر بگیرند.
نکته3: صندوق‌های سرمایه‌گذاریETF و مختلط می‌توانند حداکثر 10 درصد از دارایی‌های خود را در بازار پایه سرمایه‌گذاری کنند.
نکته4: مبنای نوسان اعلام‌شده قیمت پایانی روز دوشنبه هر هفته است؛ یعنی تابلوها در طول هفته دامنه نوسان یکسانی خواهند داشت. بر این اساس:
• سهم الف در بازار «پایه زرد»، حداکثر ۱۵% نوسان در هفته خواهد داشت.
• سهم الف در بازار «پایه نارنجی»، حداکثر ۱0% نوسان در هفته خواهد داشت.
• سهم الف در بازار «پایه قرمز»، حداکثر ۵% نوسان در هفته خواهد داشت.

مزایای طرح: سفته‌بازان انعطاف کمتری در بازار پایه خواهند داشت و معاملات در این بستر دچار هیجانات شدید نمی‌شود.
معایب طرح: امکان تبانی معامله‌گران برای تشکیل صف خرید یا صف فروش در این بستر زیاد است.

جزئیات پذیرش نمادها در تابلوهای رنگی بازار پایه بورس

طبق اطلاعاتی که سازمان بورس در سال1398 منتشر کرد، 125 شرکت به بازار پایه زرد منتقل می‌شوند که این شرکت‌ها روزانه تا 3 درصد بازه نوسان قیمت خواهند داشت. در ادامه 42 شرکت در بازار پایه نارنجی و 14 شرکت در بازار پایه قرمز جای می‌گیرند. دقت داشته باشید که این ارقام برای وضعیت جدید بازار پایه در سال 1398 بوده است و تعداد آن در تا به حال تغییر پیدا کرده است. در بخش‌های قبلی اشاره کردیم که برای مشاهده لیست شرکت‌های پذیرش شده در تابلوهای رنگی بازار پایه، می‌توانید به سایت فرابورس مراجعه کنید.

آیا شرکت‌ها امکان خروج و ترفیع از بازار پایه را دارند؟

بله، شرکت‌های بورسی به دلیل عدم شفافیت اطلاعات و عملکرد ضعیف‌شان، از بازار بورس و فرابورس اخراج شده و به بازار پایه منتقل می‌شوند. شرکت‌هایی که در بازار پایه فعالیت می‌کنند، اگر پیشرفتی در عملکرد و شفافیت اطلاعات آن‌ها مشاهده شود، طبق ضوابطی که سازمان بورس در نظر گرفته است، از بازار پایه بورس خارج شده و به بازار فرابورس منتقل می‌شوند. به این ترتیب خرید و فروش سهام این شرکت‌ها انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام در بازار فرابورس جزو معاملات پر ریسک محسوب نخواهد شد.

کلام آخر

بازار بورس به صورت کلی از دو بخش بازار اول و بازار دوم تشکیل شده است. شرکت‌های بورسی بنا به عملکرد و شفافیت اطلاعاتشان در این بازارها تقسیم‌بندی می‌شوند. در این میان بعضی از شرکت‌ها عملکرد مناسبی ندارند و علاوه بر این هیچگونه شفافیتی در اطلاعات آن‌ها نیست، در ادامه این شرکت‌ها از بازار اول و دوم اخراج شده و در بازار پایه بورس جای می‌گیرند. بازار پایه یک بستر برای شرکت‌های بورسی است که از بازار بورس و فرابورس اخراج شده‌اند. با مطالعه این مقاله متوجه خواهید شد که بازار پایه در حال حاضر دارای سه تابلو رنگی زرد، نارنجی و قرمز است. نمادهای بازار پایه طبق ضوابطی که سازمان بورس مشخص کرده است، در این تابلوهای رنگی تقسیم‌بندی می‌شوند.

جزئیات خبر

معاملات در بازار بورس و اوراق بهادار به سه روش خرد، عمده و بلوکی انجام می‌شود. همان طور که از نام این انواع پیدا است، در معاملات بلوکی و عمده حجم زیادی از سهام انتقال می‌یابد. البته فرایند معامله و تسویه نیز در این انواع متفاوت است. در این مقاله به بررسی معاملات عمده در بورس می‌پردازیم و تمامی جزئیات را در این زمینه مطرح می‌کنیم.

در ادامه عناوین زیر را بررسی خواهیم کرد:

o منظور از معاملات عمده در بورس چیست؟
o معاملات عمده چگونه انجام می‌شوند؟
o حداقل و حداکثر حجم معاملات عمده
o مراحل انجام معاملات عمده
o اثرات معاملات عمده بر فرایند قیمتی سهم در تابلو عادی

منظور از معاملات عمده در بورس چیست؟

چنان که اشاره کردیم، معاملاتی که در آن حجم بالایی از سهام شرکت خرید و فروش شود، معاملات عمده نامیده می‌شوند. قیمت سهام در این نوع معاملات از قیمت معاملات خرد بیشتر است و مکانیسم آن با معاملات خرد کاملا متفاوت است. در حقیقت معاملات عمده در بورس معاملاتی هستند که در آن‌ها، تعداد سهام مورد معامله از درصد معینی از کل سهام شرکت بیشتر باشد. برای این گونه معاملات دامنه نوسان و محدودیت حجمی در نظر گرفته نمی‌شود.

معاملات عمده چگونه انجام می‌شوند؟

برای انجام معاملات عمده دو روش در نظر گرفته شده است:

عرضه عمده از طریق کارگزاران

عرضه بلوکی و خارج از سیستم معاملات

در روش اول، حجم بالایی از سهام توسط سهامدار عرضه می‌شود و توافق‌هایی مبنی بر حجم معامله، بهای سهام و بازه زمانی انجام معامله بین خریدار و فروشنده صورت می‌پذیرد. پس از آن داد و ستد از کانال کارگزار شکل می‌گیرد. در این روش معمولا پس از عرضه، ارزش سهام کاهش پیدا می‌کند. هنگامی که عرضه سهام بالا رود، خریداران برای کاهش قیمت تقاضای خود را کم می‌کنند و فروشنده مجبور می‌شود که ارزش سهم را کم کند. احتمال دیگری نیز وجود انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام دارد؛ به این صورت که بازار قدرت جذب سهام را داشته باشد و بنابراین ارزش سهم کاهش نخواهد یافت. اگر هنگام عرضه اطلاعات خوبی از آن سهم انتشار یابد، بازار فورا نسبت به جذب آن اقدام می‌کند؛ در صورتی که اخبار و اطلاعات مثبتی درباره سهم منتشر نشود، کاهش قیمت ناشی از عرضه عمده ادامه می‌یابد.

در روش دوم، خریداران می‌خواهند صندلی مدیریتی در مجموعه به دست آورند. از این رو اقدام به خرید سهام شرکت می‌کنند و امکان دارد بهایی بیشتر از بهای عادی سهام (ارزش روی تابلو) بپردازند. علت بالا رفتن قیمت این است که عرضه‌کننده سهام شرکت، مزایای مجموعه را با فروختن سهام از دست می‌دهد و در نظر دارد این مزایای از دست رفته را، با افزایش قیمت سهم جبران کند. این گونه معاملات باید برای هر دو طرف سودمند باشد؛ یعنی هزینه‌ای که پرداخت می‌شود با امتیازی که به دست می‌آید تناسب داشته باشد زیرا در غیر این صورت طرفین معامله دچار ضرر و زیان می‌شوند.

در حقیقت با انجام معاملات عمده در بورس ممکن است یکی از سه نوع سهام زیر به دست آید:

سهام مدیریتی کنترلی: افراد یا شرکت‌هایی که معامله عمده را انجام داده‌اند و سهام خریده‌اند، امکان انتخاب یک عضو از هیئت مدیره و همچنین انتصاب مدیرعامل را هم دارند و به این صورت می‌توانند کنترل شرکت انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام را به دست بگیرند.

سهام مدیریتی غیر کنترلی: افراد یا شرکت‌هایی که سهام عمده را خریداری می‌کنند، فقط می‌توانند یک عضو از هیئت مدیره را انتخاب کنند و امکان انتخاب مدیرعامل را نخواهند داشت.

سهام غیر مدیریتی: افراد یا شرکت‌هایی که سهام عمده را خریداری می‌کنند، هیچ گونه حق انتخابی در هیئت‌ مدیره نخواهند داشت.

معاملات عمده از نظر زمان تسویه به دو دسته عادی و شرایطی تقسیم می‌شوند:

معاملات عمده عادی: نقل و انتقال وجه معامله و سهام طی سه روز کـاری

معاملات عمده شرایطی: پرداخت قسمتی از ثمن معامله خارج از مکانیسم شرکت بـورس یا فرابورس که در اطلاعیه عرضه عمده از جانب فروشنده به عموم بازار اعلام می‌شود.

حداقل و حداکثر حجم معاملات عمده

همان طور که اشاره کردیم، تنها در صورتی می‌توان یک معامله را عمده نامید که در آن سهام مورد معامله از درصد معینی از کل سهام شرکت بیشتر باشد. قانون انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام برای انجام معاملات عمده در بورس شرایط زیر را در نظر گرفته است:

الف) در شرکت‌های بورسی اگر ارزش سهام پایه از سه میلیارد ریال بیشتر باشد، حداقل ۱% از سهام پایه باید معامله شود و اگر ارزش سهام کمتر یا مساوی سه میلیارد ریال باشد، معامله باید روی ۵% سهام پایه انجام شود.

ب) در شرکت‌های فرابورسی اگر ارزش سرمایه پایه از یک میلیارد ریال بیشتر باشد، حداقل ۱% و اگر سرمایه پایه کمتر یا مساوی یک میلیارد ریال باشد، می‌بایست ۵٪ از سهام شرکت معامله شود.

چند نکته کلیدی به هنگام عرضه معاملات عمده:

معاملات عمده در بازاري مخصوص و مجزا انجام می‌شوند.

کارگزار فروشنده تنها در صورتی می‌تواند عرضه سهم را انجام دهد که حــداقل ســه دقیقــه از زمان ثبت بهترین سفارش خرید گذشته باشد.

در معاملات عمده، فروشنده باید یک نفر باشد مگر این که طبق مقررات، کد تجمیع صادر شده باشد. همچنین عرضه سهام باید به طور یک جا و از یک کد معاملاتی باشد.

کارگزار خریدار صرفا می‌تواند در یک سفارش خرید رقابت داشته باشد و امکان رقابت با چندین سفارش برای اشخاص و یا گروه‌های مختلف را ندارد. همچنین کارگزار نباید در یک معامله در دو سمت عرضه و تقاضا به صورت همزمان فعالیت داشته باشد.

به منظور انجام معاملات عمده، نماد سهم در بازار عادی باید باز باشد.

مراحل انجام معاملات عمده

به منظور انجام معاملات عمده باید مراحل زیر طی شود:

۱) ارسال اطلاعـات، اسناد و مدارک از جانب فروشـنده بـه کـارگزار فروشـنده و سپس تحویـل آن‌ها از سوی کارگزار مربوطه به بورس یا فرابورس

۲) منتشر کردن اطلاعیه عرضه در صورت تایید اسناد و مدارک از سوی بورس یا فرابورس

۳) ثبت سفارش خرید و فروش در نرم‌افزارهای معاملاتی به صورت جداگانه در بازه زمانی تعیین‌شده

۴) اگر معامله به صورت شرایطی باشد، باید بعد از تعیین شدن برنده رقابت، ارسال مستندات تسویه خارج از پایاپای از سوی کارگزار فروشنده در مدت زمان ۹ روز کاری صورت پذیرد.

اثرات معاملات عمده بر فرایند قیمتی سهم در تابلو عادی

شرایط واگذاری و ارزش پایه برای عرضه در معاملات عمده، از اهمیت بالایی برخوردار است. در صورتی که ارزش پایه برای عرضه، تفاوت فاحشی (حداقل ۴۰%) با ارزش روز تابلو داشته باشد و واگذاری هم به صورت نقد باشد، برای آن نماد یک سیگنال مثبت به حساب می‌آید.

کلام آخر

منظور از معاملات عمده در بورس معاملاتی است که در آن‌ها، تعداد سهام مورد معامله از درصد معینی از کل سهام شرکت بیشتر باشد. همان طور که توضیح داده شد، نحوه انجام این معاملات بسیار مهم است زیرا در مواردی، سبب وارد شدن سهامداران راهبردی به مجموعه‌ها و ترکیب هیئت مدیره آن‌ها می‌شود. این امر در مدیریت آتی شرکت‌ها بسیار حائز اهمیت خواهد بود. از سوی دیگر معاملات عمده، فروش را به صورت نقد و اقساط ممکن می‌سازد. این کار باعث می‌شود کارآفرینان قسمتی از سهام شرکت‌ها را در اختیار بگیرند و این موضوع، موجب تسهیل در روند خصوصی‌سازی خواهد شد.

آموزش نوسان گیری روزانه در بورس – نوسان گیری در بورس چگونه است؟

نوسان گیری روزانه در بورس بسیار وسوسه کننده است، در این مقاله روش های نوسان گیری در بازار بورس ایران را آموزش خواهیم داد، همراه داتیس نتورک باشید.

نوسان گیری روزانه ممکن است؟

حتما شنیده اید که افرادی بنام نوسان گیر در بورس فعالیت می کنند که در -5 سهمی را خریداری می کنند و همان روز یا نهایت چند روز بعد در +5 یا بیشتر به فروش می رسانند و سود خوبی کسب می کنند.

خب! طبیعتا اگر بتوانیم در مدت زمان کمتری سود قابل قبولی کسب کنیم بسیار رضایت بخش است.

مثلا اگر در شروع سفارشگیری امروز خساپا را در منفی 5 خریداری کنیم و در نیمه دوم کاری همان روز +5 بفروشیم در یک روز توانسته ایم 10 درصد سود کنیم که بسیار وسوه کننده است.

نوسان گیری کار هر کسی نیست و برای اینکار باید علاوه بر قدرت تحلیل تکنیکال بالا، از وضعیت بنیادی شرکت و سهم هم اطلاعات خوبی داشته باشید.

و در کنار این موارد چاشنی شانس هم تاثیر گذار است.

نوسان گیری در بورس چگونه است؟

نوسان گیری در حقیقت یکی از شاخه های مبانی تحلیل تکنیکال در بازار سرمایه است.

نوسانگیر بورسی هم شخصی است که در بازه زمانی کوتاه مدت؛ از چند دقیقه تا چند هفته، به خرید و فروش سهام در بورس می پردازد.

نوسان گیری در بورس به خودی خود بسیار شیرین است و اگر به صورت اصولی انجام شود، می تواند سرمایه شما را در بازه زمانی کوتاه مدت با افزایش چشم گیری روبرو کند، ولی قطعا به این آسانی ها هم نیست که هر کس بخواهد بتواند بدون آموزش نوسان گیری روزانه در بورس به انجام معالات کوتاه مدت و پر سود دست پیدا کند!

پس اگر دوست دارید نوسانگیری در بورس را اصولی تجربه کنید، باید به آموزش نوسان گیری روزانه در بورس توجه ویژه ای داشته باشید.

زیرا اگر به آموزش نوسان گیری روزانه در بورس توجه نداشته باشید، سرمایه شما به خطر خواهد افتاد و امکان دارد از بورس و بازارهای مالی با خاطره بدی خداحافظی کنید.

سرمایه‌ گذاران بازار سرمایه روش‌ ها و اهداف گوناگونی برای سودآوری دارند.

ذات بازار بورس طبق تغییرات و نوسان قیمت در بازه ‌های زمانی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت است.

انجام معاملات در تمامی این بازه ‌ها را می ‌توان به نوعی نوسان ‌گیری به حساب آورد که بازه آن‌ ها متفاوت است.

ولی چیزی که در بازار سرمایه از آن با نام نوسان‌ گیری عنوان می شود، منظور نوسان ‌گیری در کوتاه مدت است.

منظور از اصطلاح نوسان در بازار بورس تغییراتی به حساب می آید که در زمان کم یا در اصطلاح کوتاه مدت در قیمت سهام اتفاق می افتد.

کسانی که استراتژی آن ‌ها روی بازه زمانی کوتاه مدت تنظیم شده است، اغلب تکنیک نوسان گیری در بورس را مورد استفاده قرار می دهند و خرید و فروش خود را طبق نوسان ‌ها صورت می پذیرند.

در اصطلاح به این افراد نوسان‌ گیر گفته می شود.

استراتژی افراد مختلف در نوسان گیری، به میزان ریسک پذیری و مقدار سرمایه آن‌ ها و بازه زمانی مورد نظر سرمایه گذار وابسته است.

انواع بازه زمانی در آموزش نوسان گیری در بورس

نوسان گیری کوتاه مدت :

این گروه از نوسان گیران، طبق شرایط و جو بازار به انجام معامله می پردازند و امکان دارد کمتر از ۲ هفته بر روی یک سهم بمانند.

نوسان گیری میان مدت:

این گروه از نوسان گیران با استفاده از تحلیل تکیکال و بررسی نمودار های قیمت٬ سهم را خریداری می کنند و بعد از رسیدن به حد سود آن را به فروش می رسانند.

این تحلیل گران سهم را اصولا برای ۴ یا ۶ هفته نگه می دارند.

البته این را هم در نظر داشته باشید که نمی توان برای مدت زمان نگه داری سهم در نوسان گیری زمان دقیق و یا استانداردی را ارائه کرد، به خاطر این که همه چیز به شرایط سهم٬ بازار و استراتژی معاملاتی معامله گر وابسته است.

نوسان گیری بلند مدت :

این گروه از نوسان گیران برای چند ماه سهم را نگه می دارند و سهم هایشان را بیشتر طبق تحلیل بنیادی شرکت انتخاب و خریداری می کنند.

نوسان گیری در بورس به چه معناست؟

نوسان گیری در واقع خرید و فروش سهام با هدف کسب سودهای خرد ۳ تا ۱۰ درصدی در بازه زمانی کوتاه مدت در حدود ۱ تا ۳ ‌روزه را نوسانگیری در بورس گفته می شود.

البته برخی از معامله گران نوسان گیری را خرید سهم در اول روز کاری و فروش آن در انتهای روز کاری برای کسب سود تا ۵ درصد به حساب آورند.

بیشتر افراد استراتژی های گوناگونی برای سرمایه گذاری در بورس دارند، در حقیقت نوسان‌ گیری یک نوع استراتژی معاملاتی به شمار می رود.

در بورس نوسان ‌گیری را با نام سفته ‌بازی هم می شناسند.

به صورت کلی سفته‌ بازی یعنی وارد شدن به مبادلاتی که ریسک بسیاری دارند، برای به دست آوردن سود از نوسانات.

کسب سود می ‌تواند به دو صورت باشد:

مستقیما از نوسانات قیمتی و سود تقسیمی شرکت‌ ها.

جالب است بدانید که نوسان گیران به ارزش بنیادی شرکت ‌ها توجه زیادی ندارند و تنها توجهشان بر روی روند قیمتی سهم و تحلیل تکنیکال است.

پس توجه داشته باشید که نوسان گیران با توجه به تحلیل تکنیکال و شناسایی و بررسی نقاط حمایتی و نقاط مقاومتی، به خرید سهام در کف و سپس فروش آن در سقف می ‌پردازند.

روش های نوسان گیری در بورس

برای نوسان ‌گیری حتما می بایست تجربه و دانش کافی داشته باشید.

به خاطر این که ریسک نوسان ‌گیری زیاد است و چنانچه افراد غیرحرفه‌ ای به انجام این کار مباردت کنند، احتمالا زیان‌ زیادی را متحمل خواهند شد.

می توان گفت که یکی از ابزارها یا به عبارت بهتر، مهارت ‌های مورد نیاز برای نوسان‌ گیری، تحلیل تکنیکال یا همان تحلیل فنی است.

در آموزش های تحلیل تکنیکال، بیشتر سر و کار با نمودارها است و بر اساس تحلیل آن ‌ها، سرمایه ‌گذاران در بازه‌ های کوتاهی سهمی را خریداری کرده و پس از چند درصد افزایش قیمت، آن را به فروش می رسانند و از اختلاف قیمت فروش با قیمت خرید که به آن سود گفته می شود، کسب درآمد می کنند.

یکی دیگر از مواردی که برای نوسان‌ گیری مورد توجه است، بازار و جو حاکم بر آن است که از اهمیت بسیاری برخوردار است.

نوسان‌ گیر همیشه می بایست اخبار بازار را رصد کند.

بعضی اوقات یک خبر یا حتی شایعه، می ‌تواند موجب رشد یا افت قیمت یک صنعت شود.

در این مواقع، نوسان‌ گیران در موقعیت مناسب، سهام مرود نظر را خریداری کرده و پس از رسیدن به سود مورد نظر، آن را به فروش می رسانند.

از دیگر مواردی که نوسان‌ گیرها طبق آن عمل می ‌کنند، اطلاعات پنهان شرکت‌ ها است.

بعضی اواقت امکان دارد اطلاعاتی مثل؛ افزایش سود، افزایش سرمایه و … پیش از اعلام عمومی شرکت ‌ها از آن ‌ها درز کند و باعث رشد ارزش سهام آن شرکت در بازه زمانی گوناگون گردد.

در این شرایط، نوسان ‌گیرها پیش از رشد قیمت، سهام را می خرند و در قیمت ‌های بالاتر آن را به فروش می رسانند.

بازه ‌های گوناگونی برای درصد سود نوسان‌ گیری بیان می ‌شود، به عنوان مثال؛ ۳ تا ۱۰ درصد یا ۵ تا ۱۵ درصد. برخی ۱ روز تا ۳ و یا ۷ روز، حتی ۱ ماه را بازه نوسان ‌گیری در نظر می ‌گیرند.

بعضی اوقات، سهامدار سهامی را خریداری می کنند و پس از آن، با ایجاد جو روانی روی آن سهم و شرکت، موجی را به وجود می آورند تا قیمت آن سهم را به صورت کاذب افزایش دهند.

این امکان وجود دارد که این سهم، دلایل اقتصادی و منطقی برای افزایش نداشته باشد.

در این شرایط، سهامداران خرد نا آگاه اسیر موج شده و بر آن سوار می ‌شوند.

پس از آن، سهامداری که موج را به وجود آورده، ظرف مدت کوتاهی به سود مورد نظر خود می ‌رسد و این سهامداران خرد هستند که دچار ضرر و زیان خواهند شد.

پر واضح است که چنین نحوه تجارتی بر اساس هیچ معیاری درست نخواهد بود و رفتاری ناهنجاری محسوب می شود.

انتخاب سهم مناسب برای نوسان گیری

انتخاب سهم مناسب جهت نوسان گیری کار آسانی محسوب نمی شود و بیشتر سرمایه گذارانی که به دنبال یافتن سهام مناسب برای نوسان گیری اند، عمدتا در خرید سهم دچار اشتباه شده و متحمل ضرر و زیان می شوند.

ولی سوال اینجاست که چگونه سهام مناسبی را برای نوسانگیری در بورس انتخاب کنیم.

در قسمت بالا گفتیم که تحلیل تکنیکال به عنوان یکی از ابزارهایی به حساب می آید که سرمایه گذاران برای نوسان گیری آن را مورد استفاده قرار می دهند.

در آموزش ترسیم خط روند در بورس توضیح دادیم که چنانچه بتوانیم ساختار معاملاتی با خط روند را بشناسیم، می توانیم سود های کوتاه مدت خوبی را در بازار کسب نماییم.

یا چنانچه برخی از تکنیک های تابلو خوانی در بورس را بدانیم به آسانی می توانیم در بورس، نوسان های کوتاه مدت بگیریم،

لذا بهترین روش برای نوسان گیری در بازار سرمایه وجود ندارد و سرمایه گذاران بهتر است به دنبال این روش برای کسب سود در بازار نباشند.

البته این را هم باید در نظر داشت که تکنیک های معاملاتی در تحلیل تکنیکال میتواند کمک بسیاری به این موضوع نماید.

لذا وقتی که به دنبال نوسان گیری در بورس باشید که به اندازه کافی در این بازار حرفه ای شده باشید.

البته ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که برخی از اندیکاتورها هم برای نوسان گیری قابل استفاه می باشد که پیش از این در خصوص با بهترین اندیکاتور برای نوسان گیری برای شما عزیزان صحبت کردیم.

نکات مهم آموزش نوسانگیری روزانه در بورس

در فرآیند نوسان ‌گیری در بورس ، داشتن و اجرای توقف ضرر و برنامه هدف یا شناسایی حد ضرر و حد سود بسیار حائز اهمیت است.

در بسیاری موارد نوسان ‌گیران صف ‌های خرید و فروش را بدون توجه به اتفاقات درونی شرکت به وجود می آورند.

در این طور مواقع ولی معامله ‌گران بلندمدت با دوری از هیجانات صف‌ ها، همچنان سهام ‌داری می ‌کنند.

‌اغلب نوسان ‌گیران سهم­‌ های فرابورسی را بیشتر برای نوسان‌ گیری بر می گزینند، به این دلیل که این سهم‌ ها برای رشد حداکثری در یک روز، نیاز به پر شدن حجم مبنا ندارند و زودتر از سهم‌ هایی با حجم مبنای بالا تحت تاثیر جو بازار قرار می ‌گیرند.

همین طور سهم ‌هایی با شناوری بالا یا خیلی پایین مورد استقبال این دسته از افراد برای معاملات قرار نمی ‌گیرند.

بالاتر بودن قیمت آخرین معامله از قیمت پایانی سهم در روز معاملاتی قبلی از دیگر موارد مورد توجه نوسان ‌گیران است.

از دید نوسان ‌گیران، سهم‌ هایی که در روزهای پیش تعداد معاملات بالاتری را دارا بودند از شانس بیشتری برای رشد در روزهای آتی برخوردارند. ‌

مقادیر بسیاری از حجم معاملات روزانه توسط سفته‌ بازان انتقال می یابد که می ‌تواند به نقدشوندگی بازار کمک شایانی نماید.

شایان ذکر است که در کشور ما بیشتر افراد فعال در بورس، سفته‌ بازان را موجوداتی خطرناک با اخبار رانتی خاص می دانند. ولی حقیقت امر به این صورت نیست.

بازار بورس بدون سفته‌ بازان با کمبود یک رکن مهم روبرو خواهد بود.

در صورت زیاد شدن سفته‌ بازان نیز تعادل خود را از دست خواهد داد. ‌

گفتنی است که کمیته قراردادهای آتی آمریکا، سفته‌ باز را معامله ‌گری تعریف کرده است که ریسک معاملات را نادیده می گیرد و یا کم ‌اهمیت می‌ بیند و با هدف کسب سود از پیش ‌بینی ‌های درست حرکات قیمتی، به انجام معامله می پردازد.‌

سفته ‌بازی در کنار افزایش حجم معاملات، ایجاد نقدشوندگی بیشتر و ایجاد امکان پوشش ریسک برای دیگران، موجب پر شدن شکاف قیمتی بین عرضه و تقاضا می ‌شود.

‌ویکتور نیدهوفر، سفته ‌باز مشهور در کتاب ‌”‌سفته ‌باز به ‌عنوان قهرمان‌”‌ می‌ نویسد؛ لازم است در کنار اصولی که منجر به کسری و مازاد می ‌شوند، نقش سفته‌ بازان را نیز در نظر گرفت.

زمانی که محصول به قدری کوچک است که در حد نرمال، مصرف آن به رضایت منتهی نمی ‌شود؛ سفته‌ بازان با هدف کسب سود از خرید محصول کمیاب وارد صحنه می‌ شوند.

خرید آن ها قیمت را زیاد می کنند و در نتیجه مصرف، عرضه کمی باقی می ماند.

تولیدکنندگان با قیمت بالا تشویق می ‌شوند تا کمبود و کسری را با رشد تولید کاهش دهند.

از طرفی زمانی که قیمت بیش از تصورات سفته‌ بازان است، فروش آن منطقی تر است.

این قیمت‌ ها، اشتیاق مصرف و صادرات را کم می کند و به کاهش مازاد کمک شایانی خواهد داشت.

معایب نوسانگیری در بورس

البته باید توجه داشت که نوسان ‌گیری به علاوه وجود مزایایی که همیشه به همراه دارد، معایبی نیز خواهد داشت.

افزایش سفته ‌بازی در یک بازار می ‌تواند موجب تحریف قیمت‌ ها از ارزش واقعی آنها شود.

از همین روی تناسب سفته ‌بازی و سهامداری در بازارهای مالی دارای اهمیت زیادی است.

در همین خصوص ابزارهایی به منظور مقابله یا حمایت از نوسانگیری در نظر گرفته شده است.

حباب قیمتی بورس انگلستان که موجب سقوط قیمت ‌ها پس از رشدهای زیاد شدند، نمونه خارجی از معایب نوسان ‌گیری به حساب می آید.

‌همچنین سقوط بورس‌ های آمریکا در سال ۲۰۰۸ میلادی نیز نمونه ‌ای بلرز از معایبی است که یکی از دلایل آن عدم تناسب نوسان‌ گیری و سهامداران است.

در ایران نیز در سال ۹۲ که بورس به‌ صورت پیوسته در همه رسانه ‌ها تبلیغ شد، با ورود افرادی مواجه شد که هیچ شناخت و پیش ‌زمینه ‌ای از بازار بورس نداشتند و همه به ‌دنبال کسب بیشترین بازدهی در کمترین زمان بودند!

افزایش نوسان ‌گیرهای مبتدی یکی از دلایل رشد قیمت و پس از آن سقوط بورس تهران بود.‌

لازم به ذکر است که نوسان‌ گیری برای افرادی که اینکار را در بازار انجام می ‌دهند، هزینه‌ هایی را مانند؛ کارمزد، مالیات و … به‌ همراه دارد که هر چند امکان دارد کوچک به نظر آید، ولی با تکرار این روند، تبدیل به مبالغ بسیاری در بلندمدت می شود.

نوسان گیری در بازار سهام و یا دیگر بازارهای مالی نیاز به تجربه و شناخت بازار و داشتن مهارت در بازار خوانی دارد و می توان این طور بیان کرد که هر سرمایه گذاری توانایی انجام این کار را ندارد.

‌بعضی اوقات امکان دارد بسیاری از سرمایه گذاران با ورود به بازار سرمایه و طمع سودهای کوتاه ‌مدت، به ‌دنبال نوسان ‌گیری در بورس باشند، ولی طولی نمی کشد که ضرر می کنند و قسمتی از سرمایه خود را نابود شده می بینند، به خاطر این که همان طور که پیش تر هم گفتیم، نوسان ‌گیری به دانش، تجربه و مهارت خاصی نیاز دارد و چه بسا بسیاری از افراد ماهر و پرتجربه در بازار هم بدین وسیله متحمل ضرر های زیادی شده اند.‌

نوسان ‌گیری اضطراب مضاعفی را به فرد وارد می کند و احتیاج دارد تا افراد در فرصت های مختلف، تصمیمات مهمی را سریعا بگیرند که در صورت داشتن برنامه دقیق میتوان از استرس این تصمیمات کم کرد.‌

نوسان‌ گیری در بورس همین طور نیازمند تعهد زمانی است. نوسان‌ گیران از شروع ساعت کار بازار بورس تا پایان روز باید همواره آنچه را که در بازار رخ می دهد را زیر نظر بگیرد.

بنابراین برای افرادی که قادر نیستند این زمان را در اختیار داشته باشند، نوسان ‌گیری در بورس کاربردی ندارد.

سخن پایانی

امیدواریم مقاله آموزش نوسان گیری روزانه در بورس برای شما عزیزان مفید بوده باشد.

انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام

در این مقاله قصد داریم به معرفی تعدادی از اصطلاحات پرکاربرد و رایج بازار سرمایه بپردازیم. بدیهی است برخی از این اصطلاحات برای شما مخاطب گرامی آشنا است؛ اما به منظور جامع و کامل بودن مقاله ملزم به درج آنها هستیم.

نماد : نمایانگر مخفف نام و صنعت یک موسسه مالی است که سهام آن در بورس اوراق بهادار و یا فرابورس ایران منتشر شده است. علت این کار سهولت در بیان نام این موسسات می باشد. این مخفف در بین همه ی فعالان یکسان بوده و یک استاندارد واحد برای آن نظر گرفته می شود که عموما حرف اول نماد معرف صنعت و حروف بعدی مخففی از نام شرکت است؛ مثلا بجای شرکت خودروسازی سایپا، خساپا و به جای شرکت خودروسازی ایران خودرو دیزل، خاور می گویند.

دامنه نوسان : به مقدار مجازی که هر سهم می تواند طی یک روز در آن بازه تغییر قیمت دهد، دامنه نوسان گویند که در حال حاضر این مقدار برای سهام معمولی ۵% و برای شرکت هایی که در بازار پایه فعال هستند ۱۰% است. در بازه­های زمانی و پس از رویدادهای خاص که بازارگردان و یا ناظر بازار صلاح بداند، این دامنه نوسان را از نمادها حذف می کنند تا بنا به مکانیزم عرضه و تقاضا قیمت واقعی سهم مشخص گردد.

توقف نماد : اگر امکان خرید و فروش در نمادی به دلایل متفاوت برای مدتی حذف شود و سهم بدون معامله باقی بماند، اصطلاحا گفته می شود نماد متوقف شده است. عموما سهم به علت برگزاری مجامع، بیشترین تغییر قیمت برای چند روز متوالی و سایر عواملی که برای یک نماد حائز اهمیت است، می تواند متوقف گردد.

سال مالی : به بازه ی زمانی یکسال گفته می شود که مبداء شروع فعالیت کار شرکت ها قرار می گیرد و سال مالی هر شرکت می تواند با شرکت دیگر متفاوت باشد، که این سال مالی در قسمت بالای صورت های مالی قید می گردد. فرضا عنوان می شود صورت مالی X برای سال مالی منتهی به تیرماه x139 .

صورت های مالی : برای موسساتی که سیستم حسابداری دوبل یا دوطرفه دارند، گزارش­های استانداردی تهیه می­گردد که به آنها صورت های مالی گفته می شود، این صورت ها عموما به ۴ دسته، شامل صورت سود و زیان، ترازنامه، صورت جریان وجوه نقد و صورت سود و زیان جامع، تقسیم می گردند که توضیح درباره تک تک آنها در مقالاتی مجزا انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام ارائه شده است.

ترازنامه: صورتی است که در آن میزان دارایی، بدهی و حقوق صاحبان سهام به تفکیک به نمایش گذاشته می شود.

صورت جریان وجه نقد : نشان می­دهد که جریان مالی در بخش های عملیاتی، سرمایه گذاری و تامین مالی چگونه بوده است.

صورت سود و زیان : گزارشی از میزان کاهش و افزایش در دارایی های صاحبان سهام را نشان می دهد و صورت سود و زیان جامع کلیه عوامل تاثیر گذار مانند تعدیلات سنواتی و … را در حقوق صاحبان سهام نمایش می دهد.

سود هر سهم ( EPS ): پس از محاسبه ی سود خالص سال مالی، که از کسر نمودن هزینه های عملیاتی، مالی و مالیاتی از میزان فروش بدست می آید، اگر آن را بر تعداد کل سهام شرکت تقسیم کنیم، سود هر سهم یا EPS هر سهم بدست خواهد آمد که مخفف عبارت انگلیسی earning per share است.

سود تقسیمی هر سهم ( DPS ): بنا به تشخیص اکثریت سهامداران آن بخشی از EPS که بین سهامداران تقسیم می گردد را سود تقسیمی یا DPS هر سهم می نامند و مخفف عبارت انگلیسی per share dividend است. البته به جز تصمیم و رای اکثریت سهامداران عوامل دیگری در تعیین این سود نقش دارند که عبارتند از کف و سقف قانونی آن، قوانین مرتبط به اندوخته قانونی و سود تقسیمی و … .

P/E : از تقسیم قیمت هر سهم بر سود هر سهم عددی حاصل می گردد که به آن p/e می گویند و معیاری است برای مقایسه شرکت های یک صنعت و وضعیت آنها که در تحلیل بنیادی بکار می رود.

انواع روش های تحلیلی در بازار سرمایه : بطور عمومی سه نوع روش تحلیلی در بازارهای مالی رایج است که عبارتند از روش تکنیکال یا فنی، روش فاندامنتال یا بنیادی و تئوری مدرن پورتفو (MPT) . استفاده ترکیبی و مناسب از هر کدام از این روش ها می تواند ما را در کسب بازده مناسب یاری کند.

تحلیل تکنیکال: براساس نمودار قیمت سهام و پیشینه ی آن انجام می شود و بر سه اصل استوار است:۱- تاریخ تکرار می شود(رفتار روندها) ۲-همه چیز در قیمت لحاظ می شود ۳-همواره قیمت ها سقف قبلی خود را می شکنند.

تحلیل فاندامنتال: براساس روابط علت و معلولی رفتار نموده و بر دو قسم بالا به پایین و پایین به بالا تقسیم می­گردد و بر اساس تاثیر عوامل اقتصادی و به استناد به صورت های مالی تحلیل خود را انجام می­دهد. خوب است بدانیم تسلط بر این نوع تحلیل به مراتب از تحلیل تکنیکال سخت­تر است.

تئوری مدرن پورتفو ( MPT ) : این تئوری که توسط آقای مارکویتز ارائه شد بر پایه تنوع بخشی بر دارایی ها سرمایه گذاری شده استوار است. با این کار ریسک نوسانات دارایی ها را که جنس متفاوتی دارند و رفتار متفاوتی نیز از خود نشان می دهند، کاهش می دهد.

مجامع : به اجتماع حداکثری سهامداران یک موسسه در زمان و مکان از پیش تعیین شده و رسمی، مجمع گفته می­شود. مجامع به سه دسته کلی مجمع عمومی موسس، مجمع عمومی عادی سالیانه و مجمع عمومی فوق العاده تقسیم می شوند.

مجمع عمومی موسس : یک بار برای هر شرکت و در زمان تاسیس آن برگزار می گردد و برای اولین بار مدیران و بازرسان شرکت مشخص شده و روزنامه ای که آگهی های شرکت در آن درج شود، مشخص می­گردد. این مجمع با حضور صاحبان نیمی از سهام شرکت رسمیت یافته و در غیر این صورت حداکثر برای دو نوبت دیگر قابل تمدید است. اگر دو نوبت بعدی نیز به حد نصاب نرسد، موسسین باید عدم تشکیل شرکت را اعلام کنند.

مجمع عمومی عادی سالیانه : پس از مشخص شدن اساسنامه شرکت، همه ساله مجمعی تشکیل می گردد به نام مجمع عمومی عادی سالیانه که در آن صورت های مالی شرکت به تصویب سهامداران می رسد و نسبت به تقسیم سود حاصل شده ی سال مالی تصمیم گیری انجام می گیرد. این مجمع نیز با حضور نیمی از صاحبان سهام رسمیت می یابد و در صورت عدم تشکیل، در نوبت بعدی با حضور هر تعداد از سهامداران رسمیت دارد.

مجمع عمومی فوق العاده : اگر بنا به دلایلی نیاز به تصمیم گیری های مهمی نظیر انحلال یا اعلام ورشکستگی شرکت باشد، خارج از زمان مقرر برای تشکیل مجمع عمومی عادی سالیانه، اعلام اطلاع رسانی عمومی جهت دعوت به مجمع صورت می گیرد. این مجمع همان مجمع عمومی فوق العاده است. این مجمع در نوبت اول با حداقل نیمی از سهامداران تشکیل می شود و در صورت عدم تشکیل در نوبت اول، نوبت انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام دوم با حضور ۳/۱ اعضا نیز رسمی است. همچنین کلیه مصوبات با ۳/۲ آرای حاضر به تصویب می رسد.

بازار اولیه: به بازاری که سهام شرکت های بورسی برای اولین بار در آنجا عرضه می گردد، بازار اولیه گویند.

بازار ثانویه: پس از عرضه اولیه سهام در بازار اولیه، می توان آنرا در بازار ثانویه مورد داد و ستد قرار داد در واقع بازاری را که سهام بعد از بار اول خرید انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام و فروش می شود را بازار ثانویه می نامند.

انواع قیمت سهام:

قیمت اسمی: قیمت استانداردی است که برای اغلب سهام یکسان است. مثلا در ایران عموما قیمت اسمی سهام ها ۱۰۰۰ ریال یا همان ۱۰۰ تومان در نظر گرفته می شود. این در حالی است که قیمت ذاتی، بازار و… این نماد می­تواند متفاوت از قیمت اسمی آن باشد.

قیمت بازار: قیمتی که بر اساس مکانیزم عرضه و تقاضا در بازار ثانویه تعیین می گردد را قیمت بازار گویند.

قیمت ذاتی: قیمت واقعی یک نماد که براساس جریانات نقد آتی آن، مکانیزم عرضه و تقاضا، دارایی های آن موسسه و سایر عوامل تعیین می گردد را قیمت ذاتی گویند.

قیمت دفتری: اگر دارایی های یک موسسه ملاک قیمت گذاری آن قرار گیرد و قیمتی که در زمان خرید دارایی ها در دفاتر مالی آن موسسه ثبت می گردد را در محاسبات لحاظ کنیم، به قیمت بدست آمده ارزش دفتری سهم گوییم.

صف خرید: زمانی که میزان سفارشات برای خرید سهام در قیمت سقف (بالاترین حد مجاز نوسان یک سهم) مقادیر زیادی را در بر بگیرد و عرضه کننده ای نیز حتی در بالاترین قیمت سهام حاضر به فروش آن نباشد، صف خرید به وجود آمده است.

صف فروش: زمانی که به ازای میزان سفارشات فروش یک نماد در کف قیمت (پایین ترین حد مجاز نوسان قیمت در آن روز) هیچ خریداری برای آن نماد وجود نداشته باشد، اصطلاحا گفته می شود صف فروش ایجاد شده است.

تعداد سهام هر موسسه (شرکت یا هلدینگ و…): در زمان انتشار سهام یک شرکت در بازار اولیه، اگر حقوق صاحبان سهام آن شرکت را بر قیمت اسمی سهام (۱۰۰ تومان) تقسیم کنیم، عدد حاصل شده تعداد سهام شرکت را نمایش می دهد. مثلا اگر حقوق صاحبان سهام شرکتی مبلغ ۱،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان باشد تعداد کل سهام این شرکت از تقسیم این رقم بر ۱۰۰ تومان بدست خواهد آمد که برابر خواهد شد با ۱۰،۰۰۰،۰۰۰ برگه سهام. (شرکت­ها می توانند به منظور تامین مالی پروژه ها بخشی از این سهام را در بازار اولیه به عموم بفروشند و در واقع در ازای دریافت وجهی با آنها شریک شوند. قیمت این انتشار می تواند با قیمت اسمی سهام متفاوت باشد که عموما بیشتر از آن است.)

صرف انواع بازه نوسان روزانه قیمت سهام سهام: صرف سهام، مبلغی است مازاد بر ارزش اسمی سهام که شرکت در زمان فروش سهام عادی دریافت کرده است. کسر سهام نیز بالعکس این مقوله و در ایران نیز ممنوع است.

افزایش و کاهش سرمایه : منظور از افزایش سرمایه و یا کاهش سرمایه تغییر در تعداد سهام و تغییر مجموع قیمت اسمی سهام شرکت است. این کار به روش های مختلفی انجام می شود؛ مثلا افزایش سرمایه از محل سود انباشته، از محل آورده نقدی سهامداران، سلب حق تقدم و… . همچنین در شرایط خاص سهامداران شرکت می توانند نسبت به کاهش سرمایه رای دهند.

حق تقدم: اگر شخصی مالک بخشی از سهام یک موسسه باشد و شرکت اقدام به افزایش سرمایه نماید، اگر دیگران سهام منتشره جدید را خریداری کنند، میزان درصد مالکیت آن شخص کاهش می یابد. بنابراین به منظور جلوگیری از وقوع این امر، هر سهامدار به میزان درصد مالکیت خود نسبت به افزایش سرمایه اولویت دارد که به آن حق تقدم گویند و می تواند از آن استفاده کند و یا به فروش رساند.

حجم مبنا: به میزان سهامی که اگر در یک روز و در یک نماد معامله گردد، آن نماد می تواند به اندازه حداکثر میزان نوسان خود افزایش یا کاهش یابد، حجم مبنا گویند. این عدد برای سهام فرابورس و سهامی که از مجمع خارج شده ۱ است؛ یعنی با معامله ۱ برگ سهم قیمت آن می تواند تغییر کند.

سهام شناوری: به آن بخش از سهام غیر مدیریتی که مالکیت آن عموم مردم در بازار سرمایه هستند، سهام شناور می گویند.

قیمت پایانی: به میانگین موزون تمام معاملات یک روز یک نماد، قیمت پایانی گویند که معیار تعیین دامنه نوسان فردای آن سهم است.

حداقل مبلغ برای سرمایه گذاری در بازار بورس

برای سرمایه گذاری و خرید یک سهم در بورس تهران حداقل مبلغی که میتونین باهاش سهام یک شرکت رو بخرید 500 هزارتومان میباشد اما برای فروش هیج محدودیتی وجود ندارد. نکته مهمی دیگری که هست اینه که برای خرید ارز اولیه یک شرکتی که تازه اومده توی بورس نیز هیچ محدودیتی وجود ندارد و میتونین اگر ارز اولیه ای اومد با حداقل مبلغ سهام اون شرکت رو بخرید. مثل همین امروز (15 بهمن 1399)که در تصویر زیر میبنید.

معاملات در چه زمانی انجام میشود؟ معاملات در بورس از ساعت 8:30 تا 9 زمان سفارش گذاری بود اما الان که این مطلب رو در تاریخ 1399/11/5 براتون میزارم زمان سفارش گذاری بخاطر نوسانات بازار از 8:45 تا 9 شده است و از 8:55 تا 9 نمی توانید سفارشی را که گذاشتید حذف کنید پس این نکته در شرایط فعلی بازار یادتان باشد. اما هنوز معلوم نیست این بازه دوباره به حالت قبل برمیگردد یا نه! زمان معاملات نیز از ساعت 9 تا 12:30 میباشد.

در ضمن بورس در روز های پنجشنبه و جمعه و نیز تعطبلات رسمی تعطیل می باشد.

بازه نوسانی در بورس ایران؟

بازه نوسان قیمت یعنی یک سهمی اجازه داره بین اون بازه دراون روز نوسان داشته باشد.

دامنه نوسان در بورس ایران به دلیل آشفتگی های قیمت و حساسیت بازار به شایعات و هیجانات، ایجاد شده تا از ضرر و زیان سهام داران خرد و افراد مبتدی و کم تجربه جلوگیری شود، اما دامنه نوسان برای بازارهای بین المللی مانند فارکس و ارزدیجیتال وجود ندارد. دامنه نوسان شرکت های بورسی از -5 تا +5 درصد میباشد. اما در فرابورس تفاوت هایی داریم. بازار فرابورس از 3 پایه دارد. پایه زرد،پایه نارنجی و پایه قرمز که تفاوت بورس و فرابورس را در مطلب بعدی خواهم گفت. در بازار زرد دامنه نوسان معاملات از -3 تا +3 درصد است اما اگر سهمی به مدت 3 روز متوالی صف خرید یا صف فروش باشد بازه نوسانی آن سهم بین -5 تا +5 خواهد شد. در بازار نارنجی فرابورس دامنه نوسان معاملات از -2 تا +2 است و در صورت تشکیل صف در 3 روز متوالی در یک سهم دامنه نوسان آن از -4 تا +4 خواهد بود.

در بازار قرمز فرابورس بازه نوسانی معاملات -1 تا +1 است و اگر سهمی به مدت 3 روز متوالی صف خرید یا فروش تشکیل دهد بازه نوسانی اون صف از -3 تا +3 خواهد بود. دامنه نوسانات شرکت های پذیرفته شده در بازار الف فرابورس مثبت یا منفی ۵% نسبت به قیمت پایانی روز قبل هر سهام می باشد و در بازار ب شرکت فرابورس از ۱۰- تا 10+ درصد خواهد بود.

دامنه نوسانات حق تقدم هر سهام ۲ برابر دامنه نوسان سهام عادی آن می باشد. نکته دیگری که وجود دارد این است که زمانی است که سهم بازه نوسان ندارد که عبارتند از:

1- بازگشایی سهام پس از مجمع عمومی عادی سالانه برای تقسیم سود

2-بازگشایی سهام بعد از مجمع فوق العاده بدلیل کاهش یا افزایش سرمایه شرکت

3- بازگشایی بعد از اعلام افزایش یا کاهش سود هر سهم (EPS) به ‌شرطی که از ۲۰ درصد بیشتر باشد.