همه چیز درباره تفاوت توکن‌

تفاوت سکه و توکن

توکن چیست و چه تفاوتی با ارز دیجیتال دارد؟

محمدعلی حکیم ایمانی حقوقدان و پژوهشگر جرائم رایانه‌ای / در نگاه اول، ارزهای دیجیتال و توکن‌ها به‌ظاهر از هر نظر شبیه به هم هستند. هر دو در صرافی‌های دیجیتال تبادل می‌شوند و می‌توان آنها را به آدرس‌های بلاکچین ارسال کرد؛ اما بین این دو تفاوت‌هایی وجود دارد. ارزهای دیجیتال، به‌طور انحصاری طراحی شده‌اند تا به‌عنوان پول دیجیتالی خدمت کنند. حال این پول به‌عنوان وسیله‌ای برای تبادل مورداستفاده قرار می‌گیرد، یا برای خرید محصول یا سرویس، یا درنهایت برای سرمایه‌گذاری بلندمدت.

هر واحد از ارزهای دیجیتالی، قابلیت تعویض یا تبدیل‌شدن به پول را دارا هستند. بیت‌کوین و دیگر ارزهای دیجیتالی که در ابتدای ظهور عصر ارزهای رمزنگاری‌شده اختراع شدند، هدفشان چیزی جز اهداف مالی نبود؛ اما با پیشرفت بلاکچین، این تکنولوژی پای خود را فراتر از امور همه چیز درباره تفاوت توکن‌ اقتصادی گذاشت. مثال بارز آن، اتریوم است. اتریوم نه‌تنها به‌عنوان یک پلتفرم اقتصادی عمل می‌کند، بلکه به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا بتوانند روی بلاکچین آن کد نویسی کنند (مانند قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌‌های غیرمتمرکز) و آن را درون شبکه‌ای توزیع شده اجرا کنند. این کار به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا برای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز خود، توکن‌ خلق کنند؛ اما وجود توکن به چه معناست؟ تفاوت آن با ارز دیجیتال چیست و چه کاری انجام می‌دهد؟

توکن‌‌ها در چه اموری به کار می‌آیند؟

توکن‌‌ها را می‌توان همانند ارزهای دیجیتال مورداستفاده قرار داد؛ اما توکن‌‌ها نسبت به ارز رمزها از انعطاف بیشتری برخوردار هستند. همان‌طور که گفتیم، ارزهای دیجیتال برای امور اقتصادی مورداستفاده قرار می‌گیرند، اما بلاکچین آنها، اجازه تولید توکن‌هایی را می‌دهند که هرکدام می‌توانند برای میلیون‌ها اهداف مختلف مورداستفاده قرار بگیرند یا هر یک از آنها می‌توانند خواص منحصربه‌فردی داشته باشند. توکن را می‌توان به‌عنوان یک رسید دیجیتالی برنامه‌ریزی کرد، می‌توان آن را به‌عنوان نشانه‌ای برای یک سهام برنامه‌ریزی کرد، یا حتی می‌توان از آن به‌عنوان یک امتیاز وفاداری بهره برد. روی یک پروتکل با قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند، ارز اساسی پلتفرم آن نسبت به توکن‌های آن جدا است. برای مثال در اتریوم، ارز محلی این پلتفرم اتر (Ether) نام دارد و باید از آن برای ایجاد و انتقال توکن‌‌ها همه چیز درباره تفاوت توکن‌ درون شبکه اتریوم استفاده کرد. هرکدام از این توکن‌‌های اتریوم هم بنا به استاندارد خاصی مانند (ERC-20 – ERC-721) تولید می‌شوند که مبحثی جدا طلب می‌کند.

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟

اساساً، یک کیف پول ارز دیجیتال، وسیله‌ای برای حفظ و نگهداری کلیدهای خصوصی شما است، البته این‌طور نیست که در این کیف پول، ارزهای دیجیتال شما ذخیره شود. ارزهای دیجیتالی که در اختیار دارید، در شبکه بلاکچین حفظ می‌شوند و تنها زمانی قابل جا به ‌جایی هستند که شما به‌عنوان صاحب آنها، با استفاده از کلید خصوصی خود، اجازه انتقال آن‌ها را صادر کنید. اگر کلید خصوصی گم شود؟ آن ارزهای دیجیتال برای همیشه در شبکه بلاکچین باقی می‌مانند و غیرقابل استفاده خواهند ماند، برای این‌که بتوانید امنیت کلیدهای خصوصی خود را حفظ کنید، باید یک کیف پول ارز دیجیتال ایجاد کنید؛ کیف پول‌های ارزهای دیجیتال به‌عنوان واسطه‌ای همه چیز درباره تفاوت توکن‌ عمل می‌کنند که بسیاری از کاربران به لطف آن، می‌توانند با یک شبکه ارز دیجیتال تعامل برقرار کنند.

انواع کیف پول‌های ارز دیجیتال

کیف پول (Cold Wallets): این کیف پول‌ها می‌توانند به‌صورت سخت‌افزاری، صورت نرم‌افزاری روی گوشی یا کامپیوتر یا به‌صورت کاغذی باشند؛ برای مثال، امن‌ترین کیف پول‌های حال حاضر، کیف پول‌های سخت‌افزاری یا کیف پول سرد (Cold Wallets) هستند. هک کردن این کیف پول‌ها عملاً غیرممکن است زیرا به اینترنت متصل نیستند، درنتیجه تنها در صورت مفقود شدن کیف پول می‌توان از آن سو استفاده کرد. البته استفاده از این کیف پول برای کارهای روزمره مانند ترید کردن چندان مناسب نیست زیرا کار با آن کمی کندتر از کیف پول‌های دیگر صورت می‌گیرد. معمولاً افرادی که مقدار ارز دیجیتال بسیار زیادی در اختیار دارند یا قصد سرمایه‌گذاری بلندمدت دارند، به سراغ کیف پول‌های سخت‌افزاری می‌روند.

کیف پول (Hot Wallets): کیف پول‌های بعدی، کیف پول‌های نرم‌افزاری یا کیف پول‌های گرم (Hot (Wallets نام دارند. این کیف پول‌ها که به‌صورت نرم‌افزار و اپلیکیشن در اختیار کاربران قرار می‌گیرند، به‌نوعی دائماً به اینترنت متصل هستند. به همین دلیل دسترسی به کلید‌های خصوصی راحت‌تر و سریع‌تر انجام می‌شود و برای کارهای روزمره مانند ترید کردن مناسب هستند. اگر امنیت این حوزه برایتان اهمیت دارد، کیف پول‌های سخت‌افزاری رقیب ندارند؛ اما معمولاً افرادی که حرفه‌ای‌تر در حوزه ارزهای دیجیتال فعال هستند، معمولاً از هر ۲ کیف پول استفاده می‌کنند.

راه پرداخت بهترین منبع شما برای دانستن هر چیزی درزمینه فناوری‌های مالی (فین‌تک) است. راه پرداخت به شما کمک می‌کند در جریان رویدادها و روندهای فین‌تک ایران و جهان قرار بگیرید. شما در راه پرداخت می‌توانید آخرین خبرها و تحلیل‌های نویسندگان و تحلیلگران ایرانی و خارجی را مطالعه کنید.

تفاوت کوین و توکن

تفاوت کوین و توکن | توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد […]

تفاوت کوین و توکن | توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد یک توکن به‌جای بلاک چین اختصاصی را بررسی می‌کنیم. همچنین چگونگی ذخیره‌سازی توکن‌ها در کیف پول‌ها را توضیح داده و در پایان انواع دسته‌بندی توکن‌ها را نام می‌بریم.

کوین (Coin) چیست؟

یک کوین مانند لایت‌کوین، از طریق ایجاد تغییراتی در کد اصلی بیت‌کوین ایجاد می‌شود. به این ارزهای دیجیتال، آلتکوین (Altcoin) نیز گفته می‌شود، زیرا به تناوب بیت‌کوین، می‌توانند استفاده شوند و کاربردهای آنها شبیه بیت‌کوین است.

بنابراین ویژگی‌های آلتکوین‌ها با بیت‌کوین مشابه است:

قابل تعویض: یعنی یک واحد از آنها معادل واحدهای دیگر است. (مثلا ۱ لایت‌کوین با ۱ لایت‌کوین دیگر تفاوتی ندارد)
قابل تقسیم: ۱ واحد از آنها را می‌توان به واحدهای کوچکتری تقسیم کرد.
قابل پذیرش: به عنوان یک روش برای تبدیل ارزها می‌توان از آنها استفاده کرد.
عرضه محدود: عرضه آنها محدود شده و کل عرضه ثابت باقی می‌ماند. (به استثنای برخی)
یک شکل: همه نسخه‌های آن ارز دارای ارزشی یکسان هستند.
پرتابل: قابل نقل و انتقال هستند و می‌توانند به سایر ارزها همه چیز درباره تفاوت توکن‌ تبدیل شوند.
ماندگار: می‌توان آنها را چندین بار استفاده کرد، بدون اینکه از ارزش آنها کاسته شود.

همچنین کریپتوکارنسی‌های دیگری همانند مونرو (Monero) با نماد XMR وجود دارد که براساس کدهای بیت‌کوین ایجاد نشده ولی به آنها نیز کوین (Coin) گفته می‌شود زیرا خود دارای بلاک‌چین اختصاصی هستند و ویژگی‌های بالا در موردشان صدق می‌کند.

این کوین‌ها با نام‌های مختلفی خوانده می‌شوند: کریپتو، کریپتوکوین، کریپتوکارنسی، ارز رمزنگاری‌شده، رمزارز و ارزهای رمزپایه.

برای ساده‌تر کردن فهم موضوع، می‌توان ارزهای رمزنگاری‌شده را به عنوان دسته اصلی دانست، در زیر آن، کوین‌ها به عنوان یک زیردسته جای می‌گیرد و توکن‌ها نیز به عنوان یک زیر دسته دیگر شناخته می‌شود.

با این حال، بلاک‌چین‌هایی همانند اتریوم و ریپل باید در زیر دسته کوین‌ها جای بگیرند زیرا با وجودیکه صرفا برای نقل و انتقال ارزش از آنها استفاده نمی‌شود، دارای ویژگی‌های ذکر شده کوین‌ها هستند و بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند.

اما موضوع توکن متفاوت است و وقتی در ادامه، ویژگی‌های توکن (Token) ها را شرح دادیم، متوجه می‌شوید با کوین‌ها تفاوت دارند.

توکن (Token) چیست؟

توکن نیز نوعی ارز رمزنگاری شده است که معمولا بر روی پلتفرم یک بلاک‌چین دیگر ایجاد می‌شود. معمولا توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک دارایی و… استفاده می‌شوند.

توکن‌ها نیز خود دارای انواع مختلفی هستند.

برای مثال، پروژه Golem را در نظر بگیرید. نماد توکن این پروژه GNT است و بر پایه بلاک‌چین اتریوم ساخته شده (یعنی دارای بلاک‌چین اختصاصی نیست). اگر شما بخواهید از اپلیکیشن غیرمتمرکز Golem استفاده کنید، باید توکن GNT را در اختیار داشته باشید.

بنابراین توکن‌ها روی یک بلاک‌چین دیگر، یک دارایی دیجیتال محسوب می‌شوند اما با وجود ارزش بازاری که در اختیار دارند، یک کوین یا ارز دیجیتال با بلاک‌چین مستقل نیستند.

به عبارتی دیگر کوین‌هایی همانند اتریوم می‌توانند بطور کاملا مستقل وجود داشته باشند ولی بر فرض مثال اگر روزی بلاک‌چین اتریوم از بین برود، توکن GNT نیز وجود نخواهد داشت، زیرا این توکن بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده است.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

در بازار ارزهای دیجیتال، یک «توکن» (Token) ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم جابه‌جا می‌شود.

بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهم‌ترین چیزی که یک توکن را با «کوین» (Coin) متمایز می‌کند،‌ داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است. طبق این تعریف، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد.

بیت کوین ، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.

از بزرگترین توکن‌های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوی (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.

جالب است بدانید که ۲,۸۰۰ ارز دیجیتال از ۳,۹۰۰ ارز دیجیتالی که در زمان نگارش این مقاله در صرافی‌ها معامله می‌شوند، در حقیقت توکن‌ هستند و از بلاک چین‌هایی مانند اتریوم، بایننس چین (Binance Chain)، ایاس و تزوس استفاده می‌کنند. اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرد، وب‌سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) بود.

برای اینکه متوجه شوید یک ارز دیجیتال کوین است یا توکن می‌توانید به صفحه اختصاصی آن در وب‌سایت ارزدیجیتال مراجعه کنید.

فراموش نکنید که توضیحات ارائه‌شده درباره تفاوت کوین و توکن، بر اساس ذهنیت موجود در بازار بود. از نگاه کلی‌تر و دقیق‌تر، هر واحد ارزی مستقل در یک شبکه می‌تواند توکن در نظر گرفته شود. با این تعریف، اتر، ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم هم یک توکن محسوب می‌شود، اما در بازار اتر را یک کوین در نظر می‌گیرند.

بیشتر توکن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال، «توکن‌های کاربردی» هستند. این توکن‌ها امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم می‌کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل‌استفاده است.

برای مثال، اگر پروژه‌ای با این هدف کار خود را آغاز کند که بلیت اتوبوس‌های بین‌شهری را تنها با توکن‌های مخصوصی بتوان خریداری کرد، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت‌ها خواهد بود و نمی‌توان به‌عنوان مثال از آن برای خرید غذا از رستوران استفاده کرد. در ادامه مقاله به‌طور مفصل درباره انواع توکن‌ها می‌خوانید.

ساخت توکن برای توسعه‌دهندگان بلاک چینی بسیار راحت‌تر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل است و در بیشتر مواقع پروژه‌ها می‌توانند بدون نیاز به هزینه‌های نجومی برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف اولیه خود برسند.

پروژه‌هایی که قصد توسعه یک بلاک چین را دارند، معمولاً ابتدا از یک بلاک چین واسطه برای خود توکن ایجاد کرده و پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه سکه (ICO) برگزار می‌کنند و در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال دیگر توکن‌های خود را پیش از راه‌اندازی پروژه به فروش می‌رسانند. ارزش این توکن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت پروژه و حرکت آن در راستای اهدافش خواهد داشت.

همچنین، برخی توکن‌ها پس از اینکه به حد کافی توسعه پیدا کردند، به‌دنبال ایجاد بلاک چین اختصاصی خودشان می‌روند و به کوین تبدیل می‌شوند.

در حالی که کوین‌ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، توکن‌ها روی کیف پول‌های بلاک چینِ میزبان ذخیره می‌شوند. به‌عنوان مثال، تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول‌ها و آدرس‌های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است. در ادامه درباره کیف پول‌‌های توکن‌ها بیشتر می‌خوانید.

تفاوت بین توکن و کوین چیست؟ تعریف ساده

کلماتی مثل «توکن» و «کوین» را دائماً در اخبار و کانال های مربوط به ارز دیجیتال می شنویم ولی واقعاً نمی دانیم چه تفاوتی باهم دارند؟!

خیلی از افراد حتی نمی دانند که توکن با کوین تفاوت دارد و به اشتباه آن ها را به جای هم به کار می برند. این در حالی است که توکن و کوین هر کدام دسته بندی متفاوتی در دنیای ارزهای دیجیتالی دارند. در این مقاله از سایت ای کلابز با مفهوم این دو کلمه و تفاوت های آن ها آشنا خواهیم شد.

تفاوت توکن (Token) همه چیز درباره تفاوت توکن‌ و کوین (Coins)

Token and coins

تنها نقطه مشترک توکن و کوین این است که هر دو واحدهایی از بلاکچین هستند.

اگر هنوز نمی دانید بلاکچین چیست و چه کاربردی دارد، حتماً مقاله بلاکچین چیست؟ ساده ترین راهنمای قدم به قدم را بخوانید تا یک بار برای همیشه معنای بلاکچین را متوجه شوید.

با این حال توکن بر روی بلاکچین موجود ساخته شده ولی کوین ها ارزهای دیجیتالی منحصر به فردی هستند که بر روی بلاکچین های مستقل و خاص خودشان ساخته شده اند.

خب بیایید نگاه دقیق تری به تفاوت این ارزهای دیجیتالی انداخته و عملکرد هر کدام از این دارایی های دیجیتالی را بررسی کنیم.

کوین ها (Coins)

کوین دیجیتال یک نوع از دارایی است که بلاکچین مخصوص به خودش را دارد. مثلاً بیت کوین (BTC)، اتر (ETC)، انتولوژی (ONT) و لایت کوین (LTC) مثال هایی از کوین ها هستند که در دنیای ارزهای دیجیتالی با آن ها روبرو هستیم.

مردم از کوین هایی مثل بیت کوین برای پرداخت هزینه کالا یا خدمات، معامله ارز دیجیتال (ترید) یا ذخیره آن ها به عنوان سرمایه گذاری استفاده می کنند.

در حال حاضر کوین ها عمدتاً برای معاملات پولی مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال کوین ها کاربردهای دیگری هم دارند. به عنوان مثال کوین اتر (Ether coin) به عنوان سوخت مورد نیاز برای معاملات بر روی شبکه اتریوم مورد استفاده قرار می گیرد.

البته توکن ها می توانند بر روی شبکه اتریوم ساخته شوند اما حتی برای ارسال این توکن ها بازهم نیاز به کوین اتر خواهید داشت. در نتیجه اتر به عنوان واحد پولی مورد قبول برای تمامی معاملات بر روی شبکه اتریوم خواهد بود.

بیایید به سراغ کوین Dash برویم که عملکرد متفاوتی دارد. اگر کاربری مقدار مشخصی از کوین Dash را نگه داشته باشد قادر خواهد بود تا در تصمیم گیری های مهم در شبکه DASH شرکت کند. به عنوان مثال اگر یک پیشنهاد تحت عنوان ارتقای شبکه DASH مطرح شود فقط افرادی که مقدار مشخصی از این کوین را در داخل کیف پول خود داشته باشند قادر به رأی دادن خواهند بود. یعنی به بیان ساده تر با نگه داشتن این کوین شما سهامدار این شرکت شدید و حق نظر خواهید داشت.

اگرچه که کوین ها می توانند قابلیت های متعددی داشته باشند ولی به طور کلی به خاطر داشته باشید که کوین ها وسیله ای برای پرداخت خواهند بود. توکن ها عملکرد بسیار گسترده ترین خواهند داشت که در مورد آن ها صحبت خواهیم کرد.

توکن ها (Token)

what is tokens

توکن ها برخلاف کوین ها بر روی شبکه های بلاکچین موجود ایجاد خواهند شد. در حال حاضر شناخته شده ترین و پر استفاده ترین پلتفرم برای توکن ها، پلتفرم اتریوم است. پلتفرم های دیگر توکن شامل استلار (Stellar)، نئو (NEO)، اومنی (Omni) و ایاس (EOS) می شوند.

حالا به تمام توکن هایی که بر روی شبکه اتریوم به وجود بیایند، توکن های ERC-20 گفته می شود، در حالی که توکن های ساخته شده بر روی پلتفرم NEO به نام توکن های NEP-5 شناخته می شوند.

اگر بخواهیم چند مورد توکن را خدمت شما معرفی کنیم. توکن های معروف شامل موارد زیر می شوند:

• توکن 0x (ZRX)
• توکن Basic attention token (BAT)
• توکن Golem (GNT)

همه مثال های گفته شده توکن هایی هستند که بر روی بلاکچین اتریوم به وجود آمده اند.

حالا احتمالاً این سؤال برای شما پیش می آید که اصلاً توکن ها چه کاربردی دارند؟! خب، اکثر توکن های موجود برای اپلیکیشن های غیر متمرکز (DApps) کاربرد دارند. به محض به وجود آمدن توکن ها، می توان از آن ها برای فعال سازی ویژگی های به خصوصی بر روی این اپلیکیشن ها استفاده کرد.

اپلیکیشن های DApp

در نتیجه تا اینجا متوجه شدیم که توکن ها برای استفاده در داخل اپلیکیشن های DApp به وجود آمده اند و در نتیجه هدف آن ها بستگی به اپلیکیشن خواهد داشت. اجازه بدهید تا برای روشن شدن این قضیه برای شما مثالی بزنیم:

در اپلیکیشن های DApp بازی، توکن ها به بازیکنان اجازه می دهند تا بتوانند داخل این اپلیکیشن بازی کنند یا مثلا اپلیکیشن های DApp موسیقی به کاربران اجازه می دهند تا با پرداخت توکن بتوانند موزیک ویدئو تماشا کرده یا به صورت آنلاین آهنگ گوش کنند. اپلیکیشن های DApp و توکن ها هر دو بر روی بلاکچین مشترکی تعریف شده اند که در همان لحظه ممکن است میلیون ها اپلیکیشن دیگر فعال باشد. به محض خلق توکن جدید توسط توسعه دهندگان کاربرد و نحوه استفاده از آن توکن هم تعریف خواهد شد.

نکته بسیار مهم این است که ساختن یک توکن بسیار ساده تر از کوین است. مثلا تاحالا قالب های رایگان وردپرس را دیده اید؟ توکن ها هم قالب های رایگانی بر روی بلاکچین هایی مثل اتریوم یا NEO دارند که می توانید به راحتی توکن خودتان را تعریف کنید.

یعنی دیگر لازم نیست برای توکن ابتدا یک شبکه بلاکچین درست کنید و بعد مشغول به ساخت توکن شوید. همه چیز از همان اول آماده بوده و در منابع و وقت صرفه جویی خواهید کرد. تازه می توانید بدون زحمت از امنیت شبکه اتریوم هم برای توکن خود بهره مند شوید.

توکن و کوین را در کجا ذخیره کنیم؟

خوشبختانه توکن و کوین را می توانید در داخل کیف پول های دیجیتالی خود ذخیره کنید. احتمالاً می دانید که دو نوع کیف پول سرد و گرم داریم. کیف پول های داغ به اینترنت متصل بوده و از هر جایی قابل دسترسی است. اما کیف پول های سرد آفلاین بوده و مثل کیف پول های خودتان باید برای استفاده حتماً همراه شما باشد. نکته بسیار مهم برای ذخیره سازی کوین یا توکن بر روی این کیف پول ها این است که کیف پول سرد یا گرم شما باید از آن کوین یا توکن پشتیبانی کند.

نتیجه گیری

اگرچه که بسیاری از افراد به اشتباه کلمه توکن و کوین را به جای هم استفاده می کنند. اما این دو کلمه دارای ساختار و عملکرد کاملاً متفاوتی هستند. اما به طور کلی این دو مورد را به خاطر داشته باشید:

کوین ها- به عنوان یک شیوه پرداخت عمل کرده و بر روی بلاکچین مستقل ساخته شده اند.

اگر می خواهید در جمع تریدرها باشید و سریع تر از دیگران از اخبار حوزه ارزهای دیجیتال مطلع شوید، حتماً با کلیک روی لینک زیر به کانال و گروه تلگرامی ارتش تریدرهای ای کلابز بپیوندید.

توکن ها- بر روی بلاکچین های موجود دیگر ساخته شده و برای استفاده از خدمات اپلیکیشن های DApp کاربرد خواهند داشت.

تفاوت سکه و توکن دیحیتال چیست؟

سکه در واقع ارز مستقلی است که معامله می‌شود، مانند بیت کوین، اما توکن پلتفرمی است که تراکنش‌ها روی آن انجام می‌شود، مانند توکن erc20 که توکن اتریوم است.

مقدمه

در دنیای رمزارزها برای اشاره به واحدهای رمزارز از کلمه سکه یا کوین (Coin) استفاده می‌شود. البته این کلمات در مکالمات روزمره و محاوره ای در خصوص رمزارزها به کار نمی‌رود.

مانند ارزهای معمول که کسی آن ها را با واحد سکه یا اسکناس مثلا 100 واحدی اعلام نمی‌کند. عملا برای اشاره به مقدار ارز یا رمز ارز از نام خود رمز ارز یا نام زیر واحد آن استفاده می‌شود. به طور مثال 1 بیت کوین یا ده هزار ساتوشی

اما در دنیای رمزارزها برای بررسی یک رمزارز خاص باید به مفاهیم دیگری هم آشنا بود تا بتوان بررسی درست تر و بهتری انجام داد.

احتمالا کلمه توکن Token نیز به گوشتان خورده است. توکن چیست؟ گاهی کلمات توکن و کوین به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. اما آیا این دو یک مفهوم هستند؟ تفاوت‌ها و شباهت های آن‌ها چیست؟

لازم به ذکر است برای سادگی مفاهیم گاهی از عبارت توکن برای تعریف جامع تر آن به جای کوین استفاده شده است. اما هر جا که لازم بوده تفاوت‌ها گوشزد شده یا از کلمات مناسب استفاده شده است.

تعاریف

برای درک بهتر موضوع باید با چند تعریف آشنا شویم.

دارایی یا asset : به مفهوم یک شی یا حق یا هر منبع با ارزشی که قابلیت تصاحب توسط اشخاص را دارا باشد. به طور مثال هوا و اکسیژن بسیار با ارزش و حیاتی هستند ولی هیچ کسی حق تصاحب آن را ندارد.

نور و انرژی خورشید دارایی محسوب نمی‌شوند. اما زمین یک دارایی محسوب می‌شود. اسکناس‌ها که در حقیقت ما به ازای یک دارایی فیزیکی در تصرف دولت صادر کننده آن هستند نوعی دارایی به حساب می‌آیند.

طلا و اشیای گران‌بها نیز دارایی هستند. حقوق مادی و معنوی یک اثر نیز نوعی دارایی محسوب می‌شوند. یک نقاشی ارزش به مراتب بالاتری نسبت به موادی که صرف تولید آن شده همه چیز درباره تفاوت توکن‌ دارد.

یک اثر موسیقی هم دارای حقوقی است که می توان آن را حتی به افراد دیگری واگذار کرد. البته این آثار دارای دو نوع حقوق هستند که حقوق معنوی اثر معمولا همواره به خالق اثر تعلق خواهد داشت. رمزارزها نیز نوعی دارایی هستند چرا که منابعی هستند که قابل تصاحب توسط اشخاص است.

برای اشاره به دارایی از نوع رمزارز گاهی از هر دو کلمه کوین و توکن به جای هم دیگر استفاده می‌شود. و این طور به نظر می‌رسد که هر دو این کلمات یکی هستند. اما در واقع این گونه نیست. و تفاوت‌های زیادی بین این دو کلمه وجود دارد.

بلاک چین Blockchain این مفهوم کمی پیچیده تر و نیازمند توضیحات زیادی است پس اگر با این مفهوم آشنایی ندارید توصیه میکنیم که مقاله بلاک چین را مطالعه کنید. اما برای یک ایده کلی از بلاک چین آن را یک دفتر حساب و کتاب عظیم در نظر بگیرید که تمام نقل و انتقالات (هر منبعی که سازگار با آن شبکه است-چیزی که برای آن این دفتر حساب و کتاب ایجاد شده) در آن ثبت می‌شود و هزاران نسخه از آن در اختیار اشخاص زیادی است که برای انجام یک نقل و انتقال یا همان تراکنش باید به تایید تعدادی از این حساب دارها برسد.

این دفاتر با انجام هر تراکنش به روز رسانی میشوند و تمام محتویات همه دفاتر در هر زمان با هم یکسان هستند. به این ترتیب همه حسابدار ها یک دفتر واحد را می‌بینند.

سکه یا کوین چیست؟

تعریف یک سکه دیجیتال یک دارایی است که به شبکه محلی خود مربوط است و در حقیقت تولید شده همان شبکه است. مانند بیت کوین، لایت کوین و یا اتر که در شبکه های خودشان و بلاک چین خودشان حضور دارند.

سکه های دیجیتال یا همان کوین های دیجیتال می توانند از شخصی به شخص دیگر منتقل شوند مانند انتقال پول که از طریق کارت به کارت یا حتی از طرق حضوری از بانک صورت بگیرد.

در این انتقال ها هیچ چیز فیزیکی منتقل نمی شود و تنها یک سری اطلاعات در حساب طرفین به روز رسانی می‌شود. در دنیای دیجیتال نیز در حقیقت همین موضوع صورت می گیرد و سکه فیزیکی در کار نیست. این تراکنش ها از طریق تکنولوژی بلاک چین و گره های شبکه آن تایید و بلاک چین به روز رسانی می‌شود.

به این ترتیب سکه یا کوین واحدی است که بلاک چین مربوطه حساب و کتاب آن ها را نگهداری می‌کند و در هر لحظه هر واحد از سکه (یا زیر واحد) در همان لحظه متعلق به چه حسابی است.

پس این واحد و حساب و کتاب آن در شبکه ای دیگر وجود ندارد و ارزشی نخواهد داشت. برای مثال تصور کنید شما مقادیری پول به ارز های مختلف را به بانک های داخلی ببرید و بخواهید آن را در بانک و حساب خود منظور کنید.

بانک تنها پول‌های ریالی شما را قبول می‌کند(اگر شعبه ارزی نباشد) به این صورت می توانید تمام شعب یک بانک را گره های بلاک چین و کل بانک های ایران را که از طریق سیستم‌های بانک مرکزی به هم متصل شده اند (شتاب- پایا و ساتنا) را خود بلاک چین در نظر بگیرید. سکه یا کوین یا واحد مورد پذیرش این بلاک چین ریال ایران خواهد بود.

تفاوت سکه و توکن

چگونه کوین‌ها خرج می شوند؟

کوین‌های دیجیتالی مانند پول معمولی می‌تواند خرج شود. فرض کنید شما در سفر هستید و پول چند کشور مختلف را به همراه دارید.

در هر کشور شما می‌توانید از ارزهایی که مردمان آنجا آن را قبول می‌کنند استفاده کنید و دیگر ارز‌ها تقریبا تا زمان تبدیل به ارز های مورد قبول، برای شما در آن محل بی ارزش خواهند بود.

حتی ممکن است ارز داخلی خود را قبول نکنند و ارزهای دیگری را طلب کنند. در مورد کوین دیجیتال نیز به همین ترتیب است. در دنیای امروز که شما حتی پول‌های فیزیکی خود را دیگر به همراه ندارید و تنها از طریق اثبات وجود تعداد کوین مورد تقاضا از سوی مقابل در یک حساب و انتقال آن تعداد واحد به حساب شخص مقابل می‌توانید پول و کوین دنیای واقعی خود را خرج نمایید.

تایید این که پول یا همان کوین از حساب شما خارج و به حساب شخص مقابل منظور شده را همه چیز درباره تفاوت توکن‌ بانک در همان لحظه (یا با تاخیر جزیی) اعلام خواهد کرد.

این عمل در دنیای دیجیتالی رمز ارزها توسط شبکه بلاک چین انجام می‌شود. جزییات این عمل در مقاله بلاک چین آمده است. سکه یا کوین‌های دیجیتالی در عمل به همین شکل خرج می‌شوند با کمی تفاوت که موضوع این مقاله نیست.

چند مثال از کوین‌ها

در دنیا بیش از 900 کوین دیجیتالی وجود دارد. از مهمترین و بزرگترین آن ها که بخش بزرگتری از بازار را به خود اختصاص داده اند می توان بیت کوین، بیت کوین کش، لایت کوین، اتریوم، ریپل، کاردانو می‌توان نام برد. نام‌های سه حرفی در واقع نماد اختصاری یا نشان سکه‌هاست که معمولا در صرافی‌ها استفاده می‌شود.

توکن چیست؟

به توکن گاهی سکه دیجیتالی گفته می‌شود. بر مبنای انتظاری که از رمزارزها داریم شاید این موضوع اشتباه نباشد. اما در واقع این طور نیست و توکن‌ها ارزشی است که هر شخص می‌تواند آن را تولید کند. با دو مثال موضوع را بررسی میکنیم:

بلیط های سینما با اینکه از لحاظ فیزیکی یک تکه کاغذ بیش نیستند که اطلاعاتی خاص را در بر دارند، از لحاظ کاربردی دارای ارزش هستند و به دارنده اجازه ورود به سینما جهت تماشای فیلم سینمایی را می‌دهد.

این کاغذ با ارزش خاص خود(کاربرد) توسط هیچ بانکی تولید نمی‌شود و ارزش آن با توجه به کاربردی که تهیه کننده آن که در اینجا سینما است تعیین می‌شود.

توجه کنید که به علت کوتاه بودن عمر بلیط‌ها احتیاجی به دفتری برای حساب و کتاب و صاحب نهایی بلیط وجود ندارد. اما به این موضوع دقت کنید که تولید کننده برگه با ارزش یک عامل دلخواه است.

برای وضوح بیشتر سهام یک شرکت در بورس را در نظر بگیرید. این سهام توسط شرکت مربوطه تهیه شده و ارزش اولیه آن را هم (برای سادگی موضوع) خود شرکت تعیین می‌کند. این سهام باید در یک دفتر مشخص ثبت شود و در صورت نقل و انتقال این تراکنش ها ثبت شود که صاحب نهایی هر سهم مشخص باشد.

نگهداری این دفتر و حساب و کتاب هایش به علت پیچیدگی های زیاد و مسایل امنیتی یا اعتمادی معمولا به یک موسسه مورد قبول همه (سازمان بورس و اوراق بهادار) سپرده می‌شود.

فکر کنید دفتر تراکنش‌ها در خود شرکت مربوطه باشد و هیچ تضمینی از سوی هیچ ارگانی برای صحت این دفتر وجود نداشته باشد، سهامی که خریداری می شود یا بر اساس آیین نامه خاصی از سوی شرکت مربوطه به افراد تعلق می‌گیرد دارایی یا asset است.

این دارایی قابل انتقال است و حتی تسویه معاملات با آن امکان‌پذیر است. این سهام در سازمان بورس تولید نشده و این موسسه حسابدار (به معنی نگاه دارنده دفتر حساب و کتاب -Ledger- و با حسابداری که دخل و خرج را نگاه میدارد متفاوت است) هیچ دخل و تصرفی روی تولید آن سهام ندارد.

این سهام در واقع یک توکن محسوب می‌شود‌، حالا برای روشن شدن بیشتر موضوع به کوین ها بر می‌گردیم. فرض کنید سازمان بورس خود یک واحد با ارزش را ارائه کند که این واحد بر اساس آیین نامه مشخص تولید یا به افراد تعلق بگیرد.

این کوین نیز مانند توکن یک دارایی محسوب می‌شود . همچنین این سازمان از دفتر حساب و کتاب خود برای نگهداری نقل و انتقالات استفاده کند. این واحد با ارزش در هیچ شبکه دیگری قابل عرضه یا استفاده نیست (برای سادگی موضوع) و شما نمی‌توانید واحد های آن را برای نگهداری و ثبت در دفتر حساب و کتاب این واحد مثلا به بانک منتقل کنید. در واقعیت این عمل شاید قابل انجام باشند ولی از لحاظ تکنیکی بسیار پیچیده خواهد بود.

توکن ها چطور ایجاد می شوند؟

حال می توانیم چگونگی شکل گیری توکن‌ها را بررسی کنیم. برخی شبکه های رمزارزی مانند اتریوم با قابلیتی ویژه به نام قرارداد های هوشمند smart contracts این امکان را فراهم می‌کنند تا افراد اعمال ویژه ای روی این شبکه را ثبت کنند که قابل ردیابی و ثبت در دفتر کل (بلاک چین) شبکه اتریوم باشد.

در واقع اتریوم یا هر شبکه دیگر با این قابلیت مانند سازمان بورس که خود واحد یا کوین مخصوص خود را نیز دارد عمل می‌کند. به این صورت می توان بر اساس پروتکل‌ها یا استاندارد های لازم هر شبکه با قابلیت قرارداد هوشمند توکن‌هایی ایجاد کرد و این توکن ها را برای استفاده به شبکه مذکور ارائه کرد.

به این صورت این توکن در دفتر کل شبکه (بلاک چین) ثبت می‌گردد و از آن پس مانند رمزارزهای دیگر قابلیت تراکنش را پیدا می‌کنند.

از توکن‌های معروف می‌توان از تتر tether USDT که همواره قیمتی برابر با یک دلار دارد نام برد این توکن تقریبا به استانداردی برای برابری رمزارزها در برابر دلار شده است. این توکن روی شبکه اتریوم واقع شده است.

جالب است بدانید هر شخصی می‌تواند توکن مخصوص خود را تولید کند. اما باید توجه داشت که استفاده از قابلیت قرارداد هوشمند روی این شبکه‌های بلاک چین هزینه ای دارد که باید پرداخت شود (به وسیله توکن محلی خود شبکه بلاک چین)

نتیجه گیری

با این تفاسیر می‌توان متوجه شد که چرا کوین‌ها را توکن نیز می گویند. از آن جایی که آن‌ها نیز توسط عاملی (که خود شبکه بلاک چین است) تولید می‌شود و در بلاک چین ثبت و نگهداری می‌شود.

تفاوت در اینجاست که کوین‌ها معمولا استخراج یا ماین می‌شوند و دیگر اینکه کوین‌ها نیازی به قابلیت قرارداد هوشمند ندارند.

پس در نتیجه بیت کوین یک بلاک چین با یک توکن محلی به همین نام است. توجه داشته باشید که ما در این مقاله به قیمت هیچ کدام از توکن‌ها یا کوین‌ها اشاره نکرده ایم و تنها با ارزش بودن آنها حتی بسیار کم و اندک برای ما اهمیت دارد.

در مقاله‌های بعدی به دنیای توکن‌ها بیشتر وارد خواهیم شد و خواهیم دید که توکن‌ها چگونه و به چه علت تولید می شوند، کاربرد آن‌ها چیست و قیمت آن‌ها چگونه تعیین میشود؟

تفاوت‌های توکن و کوین | هر آنچه که باید درباره توکن و کوین بدانید

تفاوت‌های توکن و کوین | هر آنچه که باید درباره توکن و کوین بدانید

تفاوت‌های توکن و کوین | هر آنچه که باید درباره توکن و کوین بدانید

افکار اشتباه درباره تفاوت‌های توکن و کوین

اگر با بازار رمز ارزها برخورد کرده باشید، قطعا نام توکن و کوین را بارها شنیده‌اید. اما متاسفانه عده زیادی از مردم که در این بازار پر طرفدار فعال هستند، این دو مفهوم را با یکدیگر یکسان می‌بینند. به همین دلیل درک درستی از تفاوت‌های توکن و کوین ندارند. اگر شما هم جزو همین افراد هستید و توکن با کوین را شبیه به هم می‌دانید، در ادامه مطلب همراه ما باشید. در این مطلب قصد دارید تا طریقه ساخت توکن و انواع آن را به شما معرفی کنیم. همچنین با استانداردهای توکن‌های در بستر بلاکچین آشنا خواهیم شد.

رد پای توکن در زندگی روزمره

برای اینکه بهتر بتوانید مفهوم توکن را درک کنید، در بخش ابتدایی مطلب قصد داریم ابتدا شما را با معنی این لغت کنیم. توکن در واژه نامه ماریام وبستر به معنای ژتون، رمز ارز، نشانه و علامت است که پیشینه آن به قبل از قرن دوازدهم باز می‌گردد. همچنین معنای این لغت نشان می‌دهد که توکن فقط در زمینه تکنولوژی بلاکچین قابل استفاده نیست و می‌تواند در زمینه‌های دیگر مانند سرگرمی، رسانه، اقتصاد، کامپیوتر و حتی هنر نیز مورد استفاده قرار بگیرد.
البته که با نگاهی به کارکرد ژتون در دنیای واقعی، می‌توان درک بسیار درست‌تری از توکن پیدا کرد. زمانی که شما برای بازی به یک مرکز سرگرمی مراجعه می‌کنید، پولتان را تبدیل به ژتون خواهید کرد. همچنین در انتها ژتون‌هایی که به دست آورده‌اید را باز به پول تبدیل می‌کنید. توکن نیز دقیقا همچین کاری را در دنیای رمز ارزها انجام می‌دهد.
ناگفته نماند که توکن در دنیای کامپیوتر و سرگرمی نیز کاربردهای بسیار زیادی دارد. به عنوان مثال نوع خاصی از توکن که Access Token نام دارد، برای مجوز ورود به برخی شبکه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین می‌توان امتیازهای موجود در یک بازی کامپیوتری را توکن در نظر گرفت که امکان تبدیل و انتقال در دنیای واقعی را نیز دارد.

توکن را چگونه می‌توان تعریف کرد؟

برای اینکه تفاوت‌های توکن و کوین را به خوبی درک کنید، قصد داریم که این دو مفهوم را در ابتدا به طور کامل معرفی نماییم. توکن در بستر بلاکچین به دارایی‌هایی گفته می‌شود که می‌توان آن‌ها را به صورت دیجیتال بین کاربران شبکه مبادله کرد. ساخت توکن روی شبکه بلاکچین آغاز شده و ویژگی‌های منحصر به فردی برای آن‌ها تعریف می‌گردد. همچنین توکن‌های موجود در این شبکه در زمینه‌های مختلف دسته‌بندی شده و کاربردهای متنوعی نیز دارند.

شاید تصور کنید که برای ساخت توکن و ویژگی‌های منحصر به فرد آن، نیاز به شبکه بلاکچین اختصاصی است. اما باید توجه داشته باشید که در حال حاضر بسیاری از توکن‌ها در شبکه بلاکچین اتریوم مورد استفاده قرار می‌گیرند. به همین دلیل دیگر نیازی به ایجاد شبکه اختصاصی برای هر توکن نیست و در همین جا بزرگ‌ترین تفاوت توکن و کوین مشخص می‌شود.
به طور کلی یک کوین می‌تواند که به عنوان یک توکن در نظر گرفته شود، اما عکس این اصل به هیچ عنوان درست نیست. در واقع توکن‌ها به دلیل استراتژی کسب و کارها روی شبکه تولید شده و برای افزایش تعامل بین کاربران مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین توکن‌های یک استارت آپ نمی‌توانند که در خارج از شبکه استفاده شوند و ارزش خاصی ندارند.

معرفی انواع توکن

زمانی که کسب و کارها قصد شروع فعالیت خود را دارند، از ساخت توکن برای رسیدن به اهداف خاصی کمک می‌گیرند. این استارت آپ‌ها در ابتدا توکن‌های مورد نظرشان را عرضه کرده و تا بتوانند سرمایه اولیه مورد نیازشان را به دست بیاورند. همچنین در مرحله تولید توکن، ویژگی‌ها و کاربردهای منحصر به فردی در نظر گرفته می‌شود. به همین دلیل در دنیای فعلی توکن‌ها به چند نوع مختلف تقسیم شده که هر یک برای هدف خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. به طور کلی انواع توکن عبارتند از:

• توکن‌های سهامی ( Equity Token )
• توکن‌های بهادار یا امنیتی ( Security Token )
• توکن‌های پرداختی یا معاملاتی ( Payment Tokens )
• توکن‌های کاربردی ( Utility Token )

این دسته بندی توسط یکی از موسسه‌های قانون گذاری مالی در کشور سوئیس صورت گرفته است. همچنین در شبکه‌های بلاکچین فعلی می‌توان توکن‌هایی را پیدا کرد که به صورت همزمان در چند دسته مختلف قرار می‌گیرند. در ادامه مطلب شما را بیشتر با جزئیات انواع توکن آشنا خواهیم کرد تا بتوانید ساده‌تر تفاوت‌های توکن و کوین را درک کنید.

توکن سهامی

برخی از شرکت‌ها یا استارت آپ‌ها، با عرضه توکن‌ها سهامی در واقع سهمی از شرکت را در اختیار دیگران قرار می‌دهند. در چنین شرایطی می‌توان عملکرد توکن سهامی را با توکن‌های بهادار یکسان دانست. اما باید توجه داشته باشید که این دو نوع توکن در اصل یک تفاوت بسیار مهم با یکدیگر دارند. توکن‌های سهامی تنها در داخل شرکت مورد نظر قاب استفاده بوده و از قوانین خاصی نیز پیروی نمی‌کنند. همچنین بیشتر مردم هیچ اعتمادی به توکن‌های سهامی ندارند؛ زیرا درصد کمی از کسب و کارها این توکن‌ها را برای جذب سرمایه اولیه عرضه می‌کنند.

توکن بهادار

توکن‌ بهادار در دسته توکن‌هایی قرار می‌گیرد که برای سرمایه گذاری بسیار امن هستند؛ زیرا از قوانین خاصی پیروی می‌کنند. به همین دلیل اگر شرکت‌های مورد نظر به وعده‌های خود عمل نکنند، مراجع قانونی با آن‌ها برخورد خواهند کرد. همچنین ارزش‌های توکن بهادار از دارایی‌هایی خارجی به دست آمده و شباهت زیادی به سهام موجود در بازار بورس دارد.

توکن‌های پرداختی

با اندکی دقت روی این نام می‌فهمید که ساخت توکن پرداختی برای چه هدفی صورت گرفته است. کاین توکن‌ها فقط برای پرداخت هزینه خدمات یا محصولات قابل استفاده بوده و هیچ کاربرد دیگری ندارد. همنین ارزش این دسته از توکن‌ها با یکدیگر یکسان است و نوسانی خاصی نیز در آن دیده نمی‌شود. اما با قاطعیت می‌توان گفت که توکن‌ها پرداختی پرکاربردترین توکن در بین مردم هستند.

توکن‌های کاربردی

درک تفاوت توکن‌های کاربردی و سهامی برای عده زیادی سخت است. اما با زبان ساده می‌توان گفت که شما با خرید توکن کاربردی یک شرکت، مانند سهام در همه چیز درباره تفاوت توکن‌ سود و زیان وی شریک نمی‌شوید. بلکه با توجه به میزان توکنی که در اختیار دارید، می‌توانید از خدمات و محصولات شرکت استفاده کنید. همچنین شرکت‌ها با استفاده از این نوع توکن می‌توانند محصولاتی مانند بازی‌ها و سایر آثار هنری را پیش فروش کرده و سرمایه اولیه مورد نیازشان را به دست بیاورند. همچنین با انجام این کار می‌توانند اطلاعات قابل توجهی از مشتریان خود به دست بیاورند.

کاربردهای بسیار متنوع توکن‌ها

بدیهی است که ساخت توکن برای رسیدن به اهداف خاصی انجام شده و توکن‌ها باید کارهای خاصی را انجام دهند. به طور کلی بیشترین کاربردی که توکن‌ها دارند، برگزاری ICO و جذب سرمایه اولیه بوده که بیشتر برای کسب و کارها مفید خواهد بود. اما در آینده نه چندان دور که توکن‌ها به پختگی کافی می‌رسند، می‌توان آن‌ها را حتی در زندگی روزمره نیز مورد استفاده قرار همه چیز درباره تفاوت توکن‌ داد.
در حال حاضر بسیاری از دولت در تلاش‌اند تا مقررات و شیوه‌های نظارتی بر روی توکن‌ها را طراحی کنند. با این حال توکن‌ها تا رسیدن به بلوغ راه دارند و باید منتظر تغییرات زیادی در آن‌ها بود. اما در شرایط فعلی و وضعیت قوانین، توکن‌ها را می‌توان برای اهداف زیر مورد استفاده قرار داد:

• ارائه مالکیت دیجیتال برای محصولات یا انواع دارایی‌ها
• استفاده به عنوان یک روش پرداخت در قراردادهای هوشمند
• افزایش امنیت شبکه‌ها
• ارائه امتیاز به کاربرانی که شبکه فعالیت دارند ( اتفاقی که در استخراج کوین‌ها رخ می‌دهد )

این موارد تنها بخشی از کاربردهای توکن است و در آینده شاهد لیستی بلندتر خواهیم بود. استفاده به عنوان روش پرداخت در لیست کاربردها، یکی از اصلی‌ترین عواملی است که مردم را در درک تفاوت‌های توکن و کوین به اشتباه می‌اندازد. اما باید بدانید که کاملا این کاربرد در توکن و کوین کاملا با یکدیگر متفاوت است. در ادامه مطلب بیشتری تفاوت‌های کوین و توکن را بررسی خواهیم کرد.

نگاهی اجمالی به تعریف کوین

زمانی که یک ارز رمزنگاری شده یک بلاکچین مستقل و پایدار داشته باشد، کوین به وجود می‌آید. به عنوان مثال اتریوم و بیت کوین دو ارز دیجیتال بسیار مشهور هستند که در شبکه بلاکچین اختصاصی خود انتقال پیدا می‌کنند. همچنین کوین‌ها دارای ارزشی همه چیز درباره تفاوت توکن‌ هستند که مدام در نوسان است، اما توکن‌ها در حالت عادی هیچ ارزشی ندارند و فقط طبق پروتکل‌های خاص وظایفی را انجام می‌دهد.

بررسی تفاوت‌های توکن و کوین

حال به اصلی‌ترین بخش مطلب می‌رسیم که به بررسی تفاوت‌های توکن و کوین اختصاص دارد. در این بخش به شما نشان می‌دهیم که توکن و کوین علاوه بر شباهت‌های زیادی که با یکدیگر دارند، در ابعاد مختلفی نیز کاملا متفاوت هستند. همچنین درک اشتباه از دو مفهوم کوین و توکن می‌تواند چه باورهای نادرستی را در ذهن افراد به وجود بیاورد.

شبکه اختصاصی

همانطور که در بخش‌های قبلی مطلب مشاهده کردید، یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌های توکن و کوین در شبکه آن‌ها است. تمامی ارزهای دیجیتالی که با نام کوین آن‌ها می‌شناسیم، روی یک شبکه بلاکچین اختصاصی قرار دارند. همچنین کلی تراکنش‌های مالی در خرید و فروش کوین‌ها روی همین شبکه با استفاده از قراردادهای هوشمند رخ می‌دهند.

اما شرایط برای توکن این گونه نیست؛ زیرا می‌توان توکن‌های مختلف را روی شبکه‌های موجود ایجاد کرد. به عنوان مثال اتریوم، ترون و بیت کوین سه کوین مشهور هستند که در شبکه بلاکچین اختصاصی خود قرار دارند. اما توکن‌های TRC20 رمز ارز تتر روی بستر بلاکچین ترون میزبانی می‌شوند و حتی می‌توان آن‌ها را در یک تراکنش با توکن‌های دیگر مانند بیت تورنت معامله کرد.

ارزش پولی

دومین مورد از تفاوت‌های توکن و کوین مربوط به ارزش پولی آن‌ها است. کوین‌ها دارای ارزش پولی هستند، به همین دلیل نام ارزهای دیجیتال روی آن‌های گذاشته شده است. همچنین در دنیای امروز از کوین‌ها برای پرداخت وجه معاملات استفاده می‌شود. البته که همین کاربرد را می‌توان از توکن‌ها انتظار داشت، اما توکن‌ها به طور کلی همگی دارای ارزش نیستند و برای اهداف دیگری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به طور کلی برای درک بیشتر این تفاوت باید بگوییم که کوین‌ها در حال حاضر به سیستم‌های مالی و پرداخت ورود پیدا کرده‌اند. اما توکن‌ها برای رسیدن به این کاربرد مسیر درازی را پیش روی خود دارند. همچنین ارزش کوین‌ها مدام در حال تغییر است و افراد زیادی روی آن‌ها سرمایه گذاری می‌کنند. ترید یا انجام معاملات با کوین‌ها نیز به شغل عده خاصی تبدیل شده و یک راه جدید برای کسب درآمد محسوب می‌شود. اما چنین ویژگی منحصر به فردی را نمی‌توان در توکن‌ها دید.

نحوه ساخت

برای ساخت توکن مسیر سختی وجود ندارد و افراد به راحتی‌ می‌توانند در شبکه مورد نظر توکن را به وجود بیاورند. البته طراحی و ساخت توکن‌ها نیاز به دانش برنامه نویسی در سطح قابل قبول دارد. اما شرایط ساخت کوین‌ها مانند توکن چندان ساده نیست و فرایند بسیار پیچیده‌ای دارد.
ایجاد کوین‌ها نیاز به استفاده از شبکه اختصاصی بلاکچین دارد که تامین آن کار افراد معمولی نیست. همچنین برای طراحی و ایجاد الگوریتم‌های کوین باید وقت زیادی صرف شود. به همین دلیل تفاوت‌های توکن و کوین در قسمت ساخت بسیار متفاوت است.

شیوه عرضه

اگر شناخت خوبی نسبت با بازار رمز ارزها داشته باشید، حتما بارها نام استخراج یا ماینینگ ارزهای دیجیتال به گوش شما خورده است. افرادی که در شبکه بلاکچین‌ کوین‌ها حضور دارند، به کمک به شبکه می‌توانند امتیازاتی را به دست بیاورند. در واقع همین امتیازها است که به استخراج رمز ارزها معنارمی‌دهد. همچنین توزیع کوین‌ها از طریق همین سیستم صورت می‌گیرد. ولی توکن‌ها برای توزیع بین کاربران با روش دیگری صورت می‌گیرد. در بیشتر مواقع توکن‌ها به طور عرضه اولیه بین کاربران توزیع می‌شوند که با شیوه مرسوم بین کوین‌ها تفاوت بسیار زیادی دارد.