پول فیات چگونه کار می‌کند؟

پول چیست ؟ بررسی تاریخچه پول و دلیل نیاز به رمز ارزها

بیت کوین اولین ارز دیجیتال ایجاد شده است که خود را به عنوان یک سیستم پرداخت همتا به همتا بین دو کاربر و بدون حضور یک نهاد واسطه مثل بانک، معرفی کرد. این امر بیت کوین را به عنوان جایگزینی برای پول رایج مطرح کرد. بسیاری از اقتصاددان‌ها معتقدند که بیت کوین و ارزهای دیجیتال نمی‌توانند نقش پول را داشته باشند اما برخی دیگر معتقدند ایده ارزهای دیجیتال برای ایجاد دنیای عادلانه‌تر و آزادتر بسیار مفید است.
برای درک بهتر کارکردها و ویژگی‌های بیت کوین، اولین قدم این است که ببینیم پول چیست و تاریخچه آن چه بوده است. آشنایی با مسیر طی شده در طول تاریخ برای پول به ما این امکان را می‌دهد که ویژگی‌های مختلف بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را به خوبی شناسایی و ارتباط آن‌ها با پول فیات امروزی را درک کنیم. در این مطلب به صورت خلاصه تاریخچه‌ی پدید آمدن پول و مسیر پیموده شده توسط آن را با یکدیگر مرور خواهیم کرد.

پول چیست و چرا به وجود آمد ؟

ماجرا از آن‌جا شروع شد که انسان نیاز به تبادل را در زندگی روزمره خود احساس کرد؛ به عنوان مثال، یک باغدار سیب بیش از مصرف یک سال خود سیب داشت و تصمیم داشت آن‌ها را با کالاهای مورد نیاز خود معاوضه کند، اما از طرفی پیدا کردن فردی که کالاهای مورد نظر او را داشته باشد سخت بود. از سوی دیگر حتی در صورت پیدا شدن کالاها، معیار مناسبی برای آن‌ها وجود نداشت؛ مثلا کسی نمی‌توانست به صورت دقیق تعیین کند که یک کیلو سیب برابر با چه مقدار خرما است.
برای حل این مشکلات تبادل، در مناطق مختلف دنیا کالاهای ارزشمندی بین بومیان آن منطقه مورد اجماع عمومی قرار گرفت تا به عنوان پول استفاده شود. در بسیاری از مناطق فلزات گران‌بها مانند نقره یا طلا یا حتی انواع خاصی از سنگ یا صدف به عنوان پول کاربرد داشت. احتمالا در برخی از فیلم‌ها مشاهده کرده‌اید مبادله‌ی هرگونه کالا یا خدماتی بین زندانیان با سیگار انجام می‌شود. به دلیل کمیابی و درخواست بالای این کالا، در این فضا سیگار به عنوان پول عمل می‌کند. در واقع هر کالایی را که بتوان به عنوان ابزاری برای معامله بین افراد استفاده کرد، پول نامیده می‌شود.
سهولت در مبادلات و شمارندگی ارزش هر کالا یا خدمتی، دو ویژگی اصلی است که پول برای جامعه به ارمغان می‌آورد. شمارندگی ویژگی است که ارزش هر کالا یا خدمت را با معیاری یکسان قابل سنجش می‌کند. تصور کنید قصد خرید یک خانه را داشته باشیم، در این صورت با توجه به ویژگی‌های خانه‌های مختلف می‌توانیم مقایسه و انتخاب کنیم؛ اما اگر پولی وجود نداشته باشد، آیا یک خانه با یک کالای دیگر مثل خودرو قابل مقایسه است؟ به لطف پول، کالاهای مختلف با این که ویژگی‌های کاملا متفاوتی دارند، نسبت به یکدیگر قابل مقایسه هستند.

تولد اسکناس

تا اینجا متوجه شدیم که پول چیست و چرا به وجود آمده است. حالا باید سراغ مفهوم اسکناس برویم. اولین باری که برگه‌هایی مشابه اسکناس پدید آمد به قرن‌ها پیش برمی‌گردد، به هنگامی که طلا فروشان به ازای مقدار مشخصی طلا که در انبار خود داشتند، برگه‌هایی را چاپ کردند تا برای معاملات نیازی به حمل طلا نباشد. این مدل به تدریج توسعه یافت و سپس با شکل‌گیری دولت‌های قدرتمند مرکزی در دنیا،‌ هر دولت تصمیم به ارائه برگه‌های خود به عنوان پول گرفت. یکی از مصادیق بسیار مهم قدرت در آن‌ سال‌ها برای هر کشوری، داشتن ذخایر طلای بیشتر بود. این مدل از پول تا سال‌ها بر دنیا حکمرانی داشت.
بعد از مدتی کشورها تصمیم گرفتند که دیگر طلا را به عنوان پشتوانه پول رایج خود استفاده نکنند. آن‌ها معتقد بودند کشورشان به تنهایی اعتبار و پشتوانه پول آن‌ها است. کشور آمریکا را می‌توان سردمدار این تفکر دانست. تقریبا بعد از جنگ جهانی دوم بود که آمریکا طی بیانیه‌ای اعلام کرد که دیگر طلا را به عنوان پشتوانه‌ی پول خود قرار نمی‌دهد. به تبع آن موجی از این تفکر در دنیا میان دولتمردان شکل گرفت و بسیاری از کشورها به آن روی آوردند. بعد از متوجه شدن اینکه کاربرد اسکناس به عنوان پول چیست، لازم است تا با انواع پول‌ها آشنا شویم.

انواع پول چیست ؟

در حال حاضر پول در کشورها به دو قسمت مسکوک و پول بانکی تقسیم می‌شود. مسکوک به معنی پولی است که به صورت اسکناس یا به طور کلی فیزیکی وجود دارد.
پول بانکی تنها اعدادی‌ست که در حساب‌های افراد در بانک‌های مختلف وجود دارد. تنها مقدار کمی از پولی که افراد در بانک‌ها دارند به صورت فیزیکی در هر کشور موجود است. زمانی که صحبت از چاپ پول به میان می‌آید، در واقع دیگر منظور چاپ اسکناس نیست. اضافه پول فیات چگونه کار می‌کند؟ کردن اعداد در نظام بانکی است که توسط بانک مرکزی هر کشور می‌تواند انجام شود. این تغییر اعداد در بانک‌ها توسط بانک مرکزی هر کشور رخ می‌دهد. شایان ذکر است که بانک‌های تجاری با دادن تسهیلات به رشد نقدینگی کمک می‌کنند. به این مدل،‌ «بانکداری ذخیره کسری» می‌گویند.
همان‌طور که در مدل بالا مشاهده کردید، قدرت اقتصادی تا حد زیادی در دست بانک‌های مرکزی هر کشور است و تمام افراد جامعه تحت تاثیر تصمیم‌های این نهاد قرار می‌گیرند. وظیفه بانک مرکزی حفظ ارزش پول کشور است. اعمال سیاست‌های نادرست توسط این نهاد می‌تواند منجر به ایجاد تورم در کشور و کم شدن ارزش پول شود. بعد از اینکه عنوان کردیم انواع پول چیست، وقت آن رسیده است که سراغ بیت کوین و رمزارز ها برویم!

بیت کوین به دنیا آمد

بسیاری از افراد در نقاط مختلف دنیا نسبت به وضعیت ذکر شده و تمرکز قدرت در دست دولت‌ها معترض بوده و هستند. یکی از این افراد یا گروه‌ها «ساتوشی ناکاموتو» (Satoshi Nakamoto) بود. او با ابداع بیت کوین و ویژگی‌هایی که برای آن تعریف کرد، گامی بر خلاف آن‌چه در تمام این سال‌ها بر فضای مالی جهان حاکم بود برداشت.
بزرگترین ویژگی بیت کوین، عدم تمرکز است. برخلاف پول‌هایی که توسط دولت‌ها ایجاد می‌شود، بیت کوین کاملا غیر متمرکز است و هیچ فردی به تنهایی نمی‌تواند درباره آن تصمیم‌گیری کند.

یکی دیگر از ویژگی‌های بیت کوین که طرفداران بسیاری دارد، ضد تورمی بودن آن است. به این معنی که در نهایت بیست و یک میلیون بیت کوین وجود خواهد داشت و هیچ گاه افزایش نخواهد یافت. ویژگی دیگری که بیت کوین را برای بسیاری جذاب می‌کند، انتقال آسان و بدون محدودیت آن است. افراد برای انتقال و تبدیل ارزهای رایج کشورها باید کارمزدهای بالایی بپردازند، اما انتقال بیت کوین حتی با حجم‌های بسیار بالا هزینه‌های بسیار پایینی دارد و از طرفی محدودیت جغرافیایی برای آن وجود ندارد.

ساتوشی ناکاموتو توانست با تلفیق راهکارهای فنی و اقتصادی به یک سیستم غیر متمرکز برسد که در آن کاربران مسئولیت تایید و ثبت تراکنش‌ها را بر عهده دارند و میزان پول در آن از قبل مشخص است و امکان ایجاد پول اضافی و ایجاد تورم در آن وجود ندارد. ایجاد این سیستم با استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری امکان‌پذیر شد. بعد از آشنایی با مفهوم پول چیست باید به این سوال پاسخ بدهیم که رمزنگاری چیست و با کاربردهای آن بیشتر آشنا بشویم تا بهتر بتوانیم سیستم پولی جدید که توسط بیت کوین ارائه شده است را درک کنیم.

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) یا ارز ملی چیست؟

ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی پتانسیل این را دارند که تراکنش‌های پول الکترونیکی همتا به همتا را با ارز فیات ترکیب کنند. CBDC‌ یا ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی، نمایش دیجیتالی از پول واقعی یک کشور هستند. اما این پول با پولی که در یک حساب بانکی دیجیتال نگهداری می‌شود و برای انجام تراکنش‌ها استفاده می‌شود چه تفاوتی دارد؟ چه دلیلی دارد که بسیاری از دولت‌ها به دنبال راه‌اندازی CBDC‌های خود هستند؟ چه کشور‌هایی تا کنون استفاده از آن‌ها را آغاز کرده‌اند؟ در این مقاله قرار است به تمام این پرسش‌ها پاسخ دهیم و ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی را به طور کامل بررسی کنیم.

ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چیست؟

CBDC‌ها نسخه‌های دیجیتال ارز فیات یک دولت محسوب می‌شوند که مشابه استیبل کوین‌ها هستند، چرا که به یک ارز فیات با نسبت ۱:۱ متصل می‌شوند. با این حال استیبل‌کوین‌ها توسط شرکت‌های خصوصی مدیریت شده که توسط ارز صادرشده توسط بانک مرکزی یا معادل‌های نقدی پشتیبانی می‌شوند. آن‌ها این دارایی‌ها را نگه می‌دارند تا استیبل کوین‌هایشان به‌طور دقیق ارزش ارز‌های فیات را نشان دهد.

به گفته صندوق بین‌المللی پول (IMF) ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی‌ها نوع جدیدی از پول قانونی به صورت دیجیتالی و صادر شده توسط بانک مرکزی یک کشور هستند. بانک‌های مرکزی به معنای واقعی کلمه دلار آمریکا یا پوند انگلیس را چاپ می‌کنند، بنابراین اسکناس‌های فیزیکی موجود در کیف پول شما معیار «شکل دیجیتال» را ندارند و پولی که به صورت دیجیتالی از طریق بانک خود منتقل می‌کنید، اساساً مجموعه‌ای از سپرده‌های الکترونیکی است که توسط دارایی‌های بانک تجاری تضمین می‌شود.

بیت کوین، محبوب‌ترین ارز رمزنگاری شده جهان، با دو مورد از شرایط ذکر شده در بالا مطابقت دارد: دیجیتال بودن و در حال حاضر پول نقد قانونی در السالوادور. از سوی دیگر، بیت کوین هیچ ارتباطی با “CB” در CBDC ندارد. چرا که بیت‌ کوین از طریق بانک مرکزی السالوادور صادر نشده است. وکیل سابق IRS در ژوئن ۲۰۲۱ به Decrypt گفت که حتی اگر این بانک بیت کوین را به صورت انبوه استخراج کند، باز هم به عنوان انتشار پول به حساب نمی‌آید.

CBDC‌ها چگونه کار می‌کنند؟

کشور‌ها از بلاک‌چین‌ها برای فناوری زیربنایی ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی استفاده می‌کنند. با این تفاوت که بانک مرکزی دفتر کل را کنترل می‌کند. از سوی دیگر، ارز‌های دیجیتال غیرمتمرکز هستند و قدرت مرکزی ندارند. CBDC‌ها را می‌توان به روش‌های مختلفی توسط دولت‌ها استفاده کرد. از سوی دیگر، CBDC‌ها بر اساس نمونه‌های اولیه، تمایل دارند بر روی کیف پول‌های موبایلی مشابه Apple Pay یا Google Wallet تمرکز کنند.

بانک مرکزی باهاما که به طور کامل یک CBDC را در اکتبر ۲۰۲۰، به همان روشی که دلار باهامایی صادر می‌کند، اجرا کرد. بانک مرکزی با همکاری ارائه‌دهندگان تجاری، زیرساخت احراز هویت KYC را که شهروندان باید از آن برای ایجاد کیف پول موبایلی استفاده کنند، حفظ می‌کند. در واقع‌ ایده اصلی پشت پروژه این است که بارکد روی تلفن خود را اسکن کنید تا در فروشگاه خرید کنید یا به کیف پول موبایل دیگری پول ارسال کنید. Sand Dollars امکان پرداخت الکترونیکی همتا به همتا را بدون واسطه مانند حساب بانکی فراهم می‌کند.

چرا دولت‌ها به دنبال راه‌اندازی CBDC‌ هستند؟

در گزارش سالانه خود (ژوئن ۲۰۲۱)، بانک تسویه حساب‌های بین‌المللی به سه دلیل برای افزایش اخیر CBDC‌ها اشاره می‌کند: توجه به بیت کوین و سایر ارز‌های دیجیتال، بحث در مورد استیبل کوین‌ها و ورود فناوری بزرگ به امور مالی.

بانک مرکزی اروپا (ECB) نسبت به ورود کسب و کار‌های دیجیتالی بزرگ به امور مالی، مانند استیبل کوین دیم با حمایت فیس بوک ابراز نگرانی کرده است. بانک مرکزی اروپا با انتشار گزارشی در ژوئن ۲۰۲۱ اعلام کرد، کشور‌هایی که CBDC‌ها را اجرا نمی‌کنند، ممکن است با تهدیداتی برای سیستم‌های مالی و استقلال پولی خود از سوی غول‌های فناوری خارجی که به طور بالقوه ارز‌های مصنوعی را در آینده ارائه می‌دهند، مواجه شوند.

با این حال دلایل دیگری نیز وجود دارد. طبق تحقیقات مؤسسه و دانشکده آکچوئر، CBDC‌ ممکن است به طور بالقوه به تسریع پرداخت پول در مواقع بحران کمک کند. صندوق بین‌المللی پول نیز معتقد است CBDC‌ها می‌توانند فراگیری مالی (financial inclusion) را افزایش دهند، زیرا افراد برای پرداخت با آن‌ها نیازی به حساب بانکی ندارند. این ویژگی بیشتر برای کشور‌هایی مانند اندونزی مناسب است، چرا که آن‌ها به بانک‌ها دسترسی ندارند.

در‌آوریل ۲۰۲۰، فن‌ییفی، معاون رئیس بانک مرکزی چین، اظهار داشت که یک CBDC استفاده غیرقانونی پول را به حداقل می‌رساند؛ زیرا پول فیزیکی ناشناس است و به راحتی جعل می‌شود. طبق گفته مسترکارت که سرمایه‌گذاری در پرداخت‌های الکترونیکی دارد، هزینه نگهداری ارز فیزیکی تا ۱.۵درصد تولید ناخالص داخلی یک کشور تخمین‌زده می‌شود. در نتیجه، دولت‌ها ممکن است با دیجیتالی شدن، اگر نه کاملاً دیجیتالی، پول زیادی را پس انداز کنند.

چه کشور‌هایی در حال کار روی CBDC‌ها هستند؟

از آگوست ۲۰۲۱ تا به حال، ۸۱ کشور، از جمله مؤسسات پولی مانند اتحادیه اروپا، در حال کار بر روی یک پروژه CBDC خود هستند. آن‌ها ۹۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل پول فیات چگونه کار می‌کند؟ می‌دهند. از این تعداد، تنها ۵ کشور CBDC را راه‌اندازی کرده‌اند. همه آن‌ها جزو جزایر کارائیب هستند: باهاما، سنت کیتس و‌نویس، آنتیگوا و باربودا، سنت لوسیا و گرانادا.

اکثر این کشور‌ها (حدود ۳۲ کشور) هنوز در مرحله تحقیق هستند. این مرحله زمانی است که بانک مرکزی از خود می‌پرسید که آیا واقعاً به CBDC نیاز داریم یا خیر. این شامل ایالات متحده نیز می‌شود پول فیات چگونه کار می‌کند؟ که تحقیقات مربوط به دلار دیجیتال خود را زیر رادار نگه داشته است. علاوه بر این دولت‌ها وقت خود را صرف تحقیق درباره نگرانی‌های امنیتی مربوط به CBDC نیز می‌کنند.

۱۶ کشور در مرحله توسعه قرار دارند، این مرحله زمانی است که کشور‌ها شروع به توسعه اثبات مفاهیم و شروع تحقیقات می‌کنند. بانک ژاپن در‌آوریل ۲۰۲۱ مرحله اول مطالعه امکان‌سنجی ین دیجیتال (واحد پول ژاپن) خود را آغاز کرد. در همین حال، کره جنوبی در حال پیشبرد CBDC خود است که قرار بود در آگوست ۲۰۲۱ وارد مرحله آزمایشی شود.

۱۴ کشور دیگر اکنون در مرحله آزمایشی هستند، یعنی آن‌ها یک CBDC ساخته‌اند که در دنیای واقعی در حال آزمایش است. یوان دیجیتال در حال حاضر محبوب‌ترین ارز در حال آزمایش است. تا پایان ژوئن ۲۰۲۱، در پول فیات چگونه کار می‌کند؟ پول فیات چگونه کار می‌کند؟ بیش از ۷۰.۷۵ میلیون تراکنش، در مجموع ۳۴.۵ میلیارد یوان (۵ میلیارد دلار) استفاده شده است. به عنوان بخشی از تلاش خود برای آزمایش این فناوری و ایجاد سر و صدا میلیون‌ها یوان دیجیتال بین ساکنان توزیع شده است.

کرون الکترونیکی سوئد نیز از اول‌آوریل ۲۰۲۱ در مرحله آزمایشی قرار گرفت. به گفته فروشنده سازنده پلتفرم بلاک چین CBDC، کامبوج از جولای ۲۰۲۰ آزمایش CBDC را انجام داده است و هر کسی که شماره تلفن کامبوجی داشته باشد می‌تواند در آن شرکت کند. e-hryvnia اوکراین یکی دیگر از ارز‌های مطرح است که دوره آزمایشی خود را از اوت ۲۰۲۱ آغاز کرد. بانک مرکزی این کشور در ژانویه ۲۰۲۱ با بنیاد توسعه Stellar که پشتیبان ارز دیجیتال (XLM) Stellar است، مشارکت کرد، اما مشخص نکرده است که آیا CBDC روی بلاک چین استلار خواهد بود یا خیر.

آینده ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی

در طی چند سال آینده، کشور‌های بیشتری CBDC‌ها را ایجاد خواهند کرد. چین در حال حاضر پیشرو این مسیر است. در جریان المپیک زمستانی ۲۰۲۲ پکن در ماه فوریه، چین یوان دیجیتال را معرفی خواهد کرد. در همین حال، برخی از سناتور‌های آمریکایی خواستار ممنوعیت دریافت یا استفاده از یوان دیجیتال توسط بازیکنان آمریکایی در طول این رویداد شدند و گفتند که ممکن است از آن برای جاسوسی از بازدیدکنندگان چینی در مقیاسی بی‌سابقه استفاده شود.

نگرانی در مورد حریم خصوصی در حال افزایش است. برخی از طرفداران CBDC ارز‌های دیجیتال را به عنوان یک راه حل حفظ حریم خصوصی معرفی کرده‌اند. در ژوئن ۲۰۲۰، فابیو پانتا، عضو هیئت اجرایی ECB، استدلال کرد که یک یورو دیجیتال خصوصی‌تر از استیبل کوین‌های صادر شده خصوصی است؛ زیرا ما هیچ علاقه تجاری به ذخیره، مدیریت یا کسب درآمد از داده‌های کاربران نداریم.

از سوی دیگر، دیگران نگرانی خود را در مورد پیامد‌های حفظ حریم خصوصی CBDC‌ها ابراز کرده‌اند، زیرا آن‌ها به مقامات اجازه می‌دهند تا جریان‌های پولی را در سطح کلان و مشکل سازتر در سطح فردی تحت نظر داشته باشند. به گفته مو چانگچون، رئیس مؤسسه تحقیقات ارز دیجیتال چین، یوان دیجیتال ناشناس ماندن محدود خواهد داشت؛ زیرا پرداخت‌های کوچک به شماره تلفن کاربران مرتبط است و پرداخت‌های بزرگتر به داده‌های KYC گسترده‌تر نیاز دارد.

سیاستمداران محافظه‌کار در ایالات متحده گفته‌اند که یوان دیجیتال چین ممکن است برای توسعه فعالیت‌های نظارتی داخلی یا حتی تحمیل انضباط حزبی در این کشور استفاده شود. به گفته نماینده کنگره تام ایمر (R-MN)، یک CBDC تنها زمانی مفید خواهد بود که باز، بدون مجوز و خصوصی باشد.

سوالات متداول

ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چیست؟

CBDC‌ها نسخه‌های دیجیتال ارز فیات یک دولت محسوب می‌شوند که به یک ارز فیات با نسبت ۱:۱ متصل می‌شوند.

آیا این ارزهای دیجیتال قانونی هستند؟

بله – به گفته صندوق بین‌المللی پول ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی‌ها نوع جدیدی از پول قانونی به صورت دیجیتالی و صادر شده توسط بانک مرکزی یک کشور هستند.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی غیرمتمرکز هستند؟

خیر – درست است که کشور‌ها از بلاک‌چین‌ها برای فناوری زیربنایی ارز‌های دیجیتال بانک مرکزی استفاده می‌کنند اما بانک مرکزی دفتر کل را کنترل می‌کند.

نکته: توجه داشته باشید این مقاله صرفا با هدف راهنمایی و آشنایی نوشته شده و آکادمی ارز دیجیتال ارزتودی مسئولیتی در مقابل تصمیمات افراد یا عواقب مالی آن ندارد.

ارز فیات(Fiat) چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟

ارز فیات در واقع همان ارز یا پول رایج یک کشور فاقد پشتوانه بوده و دارای ارزشی مشخص است و ارزش خود را از دولت صادر کننده خود می گیرد.

پول فیات یا ارز فیات در واقع پول رایج هر کشور است که دارای یک ارزش مشخص بوده و این ارزش را از دولت خود می گیرد. ارزش ارز فیات وابسته به یک کالای فیزیکی نیست. در واقع همان دولتی که ارز فیات را چاپ می کند ارزش آن را تعیین می کند. در دنیای کنونی اکثر کشورها به منظور خرید کالا، خدمات، سرمایه گذاری و سپرده گذاری از سیستم ارز فیات استفاده می کنند. این سیستم به عنوان یک روش جایگزین برای طلا و کالا مورد استفاده قرار می گیرد.

تاریخچه پیدایش ارز فیات

ظهور پول فیات به قرن 11 در کشور چین برمی گردد. زمانی که استان سیچوآن تصمیم به چاپ پول کاغذی گرفت. اوایل این پول قابل تبدیل به طلا، نقره یا ابریشم بود. پس از روی کار آمدن قوبلای خان سیستم ارز فیات در قرن 13 راه اندازی شد. روی کار آمدن این سیستم ارزی به دلیل هزینه کردن های بی رویه و تورم های شدید ناشی از آن منجر به سقوط امپراطوری مغول شد.

پس از گذشت مدت ها در قرن 17 ام استفاده از سیستم ارز فیات در قاره اروپا و کشورهای هلند، سوئد و اسپانیا به کار گرفته شد. این سیستم در کشور سوئد دچار شکست شد و دولت آن کشور آن را با نقره جایگزین کرد. در قرن های بعدی کشور فرانسه و مستعمرات سیزده گانه در آمریکای شمالی و پس از آن دولت فدرال ایالات متحده از این سیستم استفاده کردند. مجددا در قرن 20 میلادی ایالات متحده دوباره به سیستم پول کالایی روی آورد. همچنین از سال 1993 به بعد اقدام به توقف تبادل پول کاغذی با طلا نمود. در سال 1972 نیز توسط دستور رئیس جمهور وقت، ریچارد نیکسون استفاده از استاندارد طلا را کنار گذاشته و پول فیات را جایگزین سیستم پولی با پشتوانه نمود.

تعریف ارز فیات

واژه فیات به لاتین به معنی "باید بشود" یا "بگذار بشود" است. به واحد پولی کشورها ارز فیات یا پول بدون پشتوانه می گویند. این ارز هیچ پشتوانه ای ندارد. میزان اعتبار این ارز به میزان عرضه و تقاضای مردم و ثبات اقتصادی آن کشور وابسته است. بنابراین اعتبار ارزهای فیات از دولت صادر کننده آنها گرفته می شود.

می توان گفت ارزهای فیات دارای هیچ ارزش فیزیکی نبوده و تنها یک تکه کاغذ یا سکه هستند. در واقع همان اسکناس ها و سکه های رایج امروزی هستند که به منظور انجام مبادلات تجاری و پول فیات چگونه کار می‌کند؟ خرید و فروش کالا در سراسر جهان استفاده می گردد. در حال حاضر ارزهای فیات به عنوان یک جایگزین برای پول کالایی و استاندارد طلا محسوب می گردند. مشکل اصلی ارزهای فیات امکان چاپ آنها بدون محدودیت است که منجر به افزایش تورم می شود.

ارز فیات یا پول بدون پشتوانه چگونه کار می کند؟

دولت صادر کننده ارز فیات برای حفظ ارزش آن تلاش زیادی می کند. در دهه های قبلی دولت ها از یک کالای فیزیکی با ارزش مانند طلا یا نقره استفاده می کردند و سکه ضرب می کردند. اسکناس های کاغذی به عنوان یک روش جایگزین ضرب سکه بود که برای مقدار مشخصی از کالاهای فیزیکی بازخرید میشد. ارزهای فیات اما به عنوان یک پول بدون پشتوانه بوده که هیچ پشتوانه فیزیکی با ارزشی ندارند. ارز فیات قابل تبدیل نبوده و غیرقابل بازخرید است.

در صورت رخداد تورم امکان کاهش ارزش ارزهای فیات وجود دارد. حتی ممکن است با وقوع ابرتورم در یک جامعه کاملا بی ارزش شود.

اکثر ارزهای مهم دنیا نظیر دلار آمریکا یک پول فیات به شمار می روند.

مزایای ارز فیات

استفاده از سیستم ارز فیات مزایایی را به همراه دارد:

• کم هزینه: چاپ کردن پول های کاغذی یا همان ارز فیات در مقایسه با ذخیره طلا هزینه بسیار کمتری دارد.
• کمیابی: طلا و پول های کالایی چون به صورت کالا و شیء هستند ممکن است در یک زمانی کمیاب شوند. اما امکان تولید پول های فیات بدون محدودیت وجود دارد.
• مبادلات بین المللی: به رسمیت شناخته شدن ارزهای فیات توسط اکثر کشورهای دنیا امکان انجام مبادلات بین المللی را به راحتی فراهم کرده است.
• ذخیره آسان: نگهداری طلا و پول های کالایی نیاز به مکانی امن و مطمئن دارد. این در حالی است که نگهداری پول های کاغذی و ارزهای فیات به فضا و هزینه کمتر نیاز خواهند داشت.
• انعطاف پذیری: در یک سری شرایط و بحران های اقتصادی ممکن است دولت ها و بانک ها روی ارزش پول فیات تاثیر بگذارند.

معایب ارزهای فیات

استفاده از ارزهای فیات در بازار و اقتصاد مشکلات و چالش هایی را به همراه دارد:

• تورم: با توجه به امکان تولید ارزهای فیات بدون محدودیت امکان ایجاد تورم وجود دارد.
• پیشینه بد: تا به حال بسیاری از دولت ها به دلیل تولید بیش از حد ارزهای فیات و اتکا به آنها دچار ورشکستگی اقتصادی شدند.

مثالی از سقوط ارزش پول فیات

در اوایل قرن بیست و یکم کشور زیمباوه با مشکلات اقتصادی زیادی مواجه شد. بانک مرکزی این کشور تصمیم به افزایش چاپ ارز فیات خود گرفت. این تصمیم اشتباه منجر به افزایش نرخ تورم این کشور از 230 تا 500 میلیارد درصد شد.

نتیجه این اتفاق افزایش سریع قیمت ها و به وجود آمدن شرایط بسیار دشوار بود. به اندازه ای که مردم به منظور خرید یک خوراک ساده نیاز به حمل کیسه های پر از پول پیدا کردند. در چنین وضعیت و بحران اقتصادی به وجود آمده برای این کشور، هر 100 تریلیون دلار زیمباوه برابر با 40 سنت آمریکا بود.

تفاوت ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال

ارزهای فیات تفاوت عمده ای با ارزهای دیجیتال دارند. در ادامه به بررسی این تفاوت ها می پردازیم:

• اکثر رمزارزها مقدار محدود و مشخصی تولید می گردند. دیگر رمزارزها نیز دارای پروتکل هایی برای جلوگیری از ایجاد تورم هستند. در حالی که ارزهای فیات در تولید هیچ محدودیتی ندارند.
• ارزهای فیات تحت کنترل دولت مردان و بانک های مرکزی هستند. اما ارزهای دیجیتال با هدف تمرکززدایی به وجود آمده پول فیات چگونه کار می‌کند؟ اند.
• پول های فیات برای استفاده وابسته به مرزهای جغرافیایی و پذیرش در کشورهای دیگر هستند. اما ارزهای دیجیتال بدون محدودیت مرزی در کل جهان قابل استفاده اند.
• امنیت ارزهای دیجیتال به دلیل سیستم رمزنگاری بسیار بالاست. بنابراین نمی توان آنها را هک یا جعل نمود و امکان سرقت آنها بسیار کم است. اما امکان جعل ارزهای فیات به راحتی وجود دارد. قابلیت هک شدن حساب های بانکی که در آنها پول فیات نگهداری می شود وجود دارد. همچنین این ارزهای فیات به راحتی قابل سرقت هستند.
• پذیرش ارزهای فیات در مقایسه با ارزهای دیجیتال در میان عموم مردم بیشتر بوده است. این در حالی است که ارزهای دیجیتال هنوز توسط افکار عمومی به رسمیت شناخته نمی شود. بنابراین پول فیات دارای مقبولیت بیشتری است.
• ارزهای فیات در مقایسه با ارزهای دیجیتال دارای نوسانات بسیار کمتری هستند. اما ارزهای دیجیتال دنیای پر نوسانی دارند. بنابراین میزان اطمینان مردم برای سرمایه گذاری در این بازار کمتر است.

می توان گفت تنها وجه اشتراک ارزهای فیات و ارزهای دیجیتال نداشتن پشتوانه فیزیکی این دو سیستم پولی است.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

سوالات متداول درباره ارز فیات

• آیا ارز فیات قابلیت استخراج دارد؟
  این ارز به عنوان ارز ملی هر کشور توسط بانک های مرکزی تولید می گردد. به طور نمونه ارز فیات ایران ریال است. به همین خاطر استخراج این ارز معنی نداشته و توسط دولت ها در هر زمانی قابل تولید است.
• بزرگ ترین مشکل ارزهای فیات چیست؟
  امکان تولید ارزهای فیات بدون هیچ محدودیتی مهم ترین عیب این ارزهاست که منجر به کاهش ارزش دارایی افراد و افزایش تورم می شود.
• معایب ارزهای فیات نسبت به ارزهای دیجیتال کدام است؟
  تولید بدون محدویت آنها که منجر به ایجاد تورم و کاهش ارزش ارزهای فیات می شود.
  استفاده از ارزهای فیات محدود به مناطق جغرافیایی مختلف و پذیرش آن توسط کشورهاست.
  ارزهای فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل و نظارت می گردند.
  قابلیت جهل ارزهای فیات، هک شدن حساب های بانکی نگهدارنده ارزهای فیات و سرقت این ارزها وجود دارد. در حالی که ارزهای دیجیتال به دلیل استفاده از سیستم رمزنگاری امنیت بالایی دارند.
• مزیت های ارز فیات نسبت به ارز دیجیتال چیست؟
  ارزهای فیات در مقایسه با رمزارزها نوسانات بسیار کمتری دارند.
  نگهداری ارزهای فیات کم هزینه تر و راحت تر است.
  ارزهای فیات نسبت به ارزهای دیجیتال مورد پذیرش بیشتری از عموم مردم قرار گرفته اند.

جمع بندی

با وجود پیدایش ارزهای دیجیتال اما همچنان رایج ترین سیستم مالی دنیا ارزهای فیات نظیر دلار، پوند و یورو هستند. این ارزها به عنوان رکن اصلی فعالیت های اقتصادی در کل دنیا مورد استفاده قرار می گیرند. پول فیات با وجود تاریخچه و پیشینه نه چندان خوب و مشکلات فراوان اما همچنان نسبت به ارزهای دیجیتال مورد پذیرش عمومی بیشتری قرار گرفته اند. همانطور که گفتیم ارزهای فیات هیچ پشتوانه فیزیکی نداشته و توسط دولت هر کشور صادر می شوند. ارزش پول فیات هر کشور وابسته به وضعیت اقتصادی آن کشور داشته و متغیر است.

ارز فیات (Fait) چیست؟

ارز فیات (Fait) یک پول ملی است که با قیمت کالایی مانند طلا یا نقره مرتبط نیست.

ارزش پول فیات عمدتاً مبتنی بر اعتماد عمومی به صادرکننده ارز است که معمولاً دولت یا بانک مرکزی آن کشور است.

پول فیات در مقابل پول کالایی

ارزهای فیات (Fait) که به عنوان پول فیات نیز شناخته می شود، نقطه مقابل پول کالایی است.

تفاوت بین پول واقعی و پول کالایی به ارزش ذاتی آنها مربوط می شود.

از نظر تاریخی، پول کالایی دارای ارزش ذاتی از موادی ست که از آن ساخته شده است، مانند سکه های طلا و نقره.

در مقابل، پول فیات ارزش ذاتی ندارد، این اساساً یک وعده از سوی یک دولت یا بانک مرکزی است مبنی بر اینکه ارز می‌تواند با ارزش آن در کالا مبادله شود.

نمونه هایی از ارز فیات

از نمونه های معروف ارزهای فیات می توان به پوند استرلینگ، یورو و دلار آمریکا اشاره کرد.

در واقع، تعداد بسیار کمی از ارزهای جهانی ارزهای کالایی واقعی هستند و بیشتر آنها، به هر نحوی، نوعی پول واقعی هستند.

ارزهای فیات در دوره ارز دیجیتال در مشهد صرافی های مختلف را آموزش می دهیم و آنها را معرفی می کنیم.

مزایا و معایب ارزهای فیات

مزایای ارز فیات

از آنجایی که پول فیات یک منبع کمیاب یا ثابت نیست (مانند طلا)، بانک مرکزی یک کشور کنترل بیشتری بر عرضه و ارزش آن دارد.

این بدان معناست که دولت ها می توانند عرضه اعتبار، نقدینگی و نرخ بهره را با اطمینان بیشتری مدیریت کنند.

برخلاف ارزهای کالایی که ممکن است با کشف یک معدن جدید طلا تحت تأثیر قرار گیرند، عرضه ارزهای فیات توسط دولت ارز مربوطه تنظیم و کنترل می شود.

خطر کاهش ارزش غیرمنتظره ناشی از عرضه ارزهای فیات کمتر است، زیرا هر گونه افزایش عرضه یک تصمیم از پیش گرفته شده توسط دولت ارزهای فیات است.

معایب ارز فیات (Fait)

از آنجایی که به یک دارایی مشهود وابسته نیست، ارزش پول فیات به سیاست و مقررات مالی مسئول توسط دولت بستگی دارد.

سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم و حتی تورم شدید ارزهای فیات شود.

علاوه بر این، فرصت بیشتری برای حباب‌ ارزهای فیات وجود دارد، یک چرخه اقتصادی که در آن افزایش سریع قیمت قبل از کاهش سریع قیمت وجود دارد.

افزایش شیوع حباب ها به این دلیل است که ارزهای فیات تقریباً عرضه نامحدودی دارند، به این معنی که تسهیل کمی یک گزینه برای دولت ها است.

در حالی که احتمالاً محرکی برای اقتصاد است، تسهیل کمی می تواند باعث افزایش نرخ تورم نیز شود.

این می تواند بر هر چیزی از قیمت مسکن گرفته تا سطح بدهی ملی تأثیر بگذارد که به نوبه خود می تواند بر بازارهای مالی تأثیر بگذارد.

جمع بندی

در عصر جدیدی که ما در آن زندگی می کنیم طی ده ساله اخیر رمزارزها در دنیای بلاکچین بوجود آمده اند و مهمترین ویژگی آنها عدم وابستگی به یک مرکزیت می باشد.

راهکاری که امروز برای مقابله با تورم ارزهای فیات توسط اقتصاد دانان پیشنهاد می شود، سرمایه گذاری در رمزارزها و ارز دیجیتال است.

چنانچه قصد ورود به بازار ارزهای دیجیتال، بازار فارکس را دارید، اما فرصت کافی یا تخصص لازم برای تحلیل بازار را ندارید، برای سرمایه‌گذاری موفق در ارزهای دیجیتال و در امان ماندن از کلاه‌برداران و شکارچیان می‌توانید از دوره‌های آموزشی ارز دیجیتال و دوره آموزشی فارکس همیار کریپتو استفاده کنید. همیارکریپتو علاوه بر آموزش بازارهای مالی فارکس و کریپتو، دوره آموزشی بورس ایران را هم به علاقه مندان آموزش می‌دهد.

این دوره‌ها بر اساس تحلیل بازار و متناسب با نیاز مخاطبان از پایه تا پیشرفته طراحی و بروز می‌شوند. تیم همیار کریپتو برای کمک به علاقه‌مندانی که قصد ورود به این بازار رادارند دوره های آموزش ارز دیجیتال در مشهد را به‌صورت حضوری در مشهد و غیرحضوری برای علاقه‌مندان در نقاط مختلف کشور در فضای اسکای روم برگزار می‌کند.

ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟

ارز فیات دقیقا هین پول هایی است که برای رد بدل کردن کالاهای خود استفاده میکنیم هر کشوری پول رایج خود را دارد در طول تاریخ بشریت همیشه برای مبادلات و رفع نیازهای انسان ها یک اوراق بها داری جابه جا شده و در نتیجه یک داد و ستد همیشه فروشنده و خریدار مبادلات خود را انجام داده اند. اما هیچ تضمینی برای آینده ارزهای فیات وجود ندارد.

دلیل اصلی آن هم تورم‌زا بودن ارزهای کاغذی یا همان فیاتمانی است. دلیل اصلی تورم‌زا بودن آن‌ها نیز حکومت‌های

کشورهای مختلف هستند که برای مقاصد مختلف دست به چاپ بدون حساب‌وکتاب ارز رایج خود می‌زنند . اما بیت کوین با توجه به محدود بودن تعداد و غیرمتمرکز بودن آن می‌تواند راه مناسبی برای جلوگیری از این ابر تورم‌ها در نظر گرفت. این در حالی است که رمز ارزها هنوز راه درازی را در پیش دارند.

تاریخچه پول کاغذی (فیات مانی)

مردم دنیا قرن ها پیش برای تبادل اقلام مورد نیاز خود از مبادله کالا به کالا استفاده می کردند. بعدها پول کاغذی در کشور چین چاپ شد. استان سی چوآن در قرن یازدهم میلادی صدور پول کاغذی یا همان فیات مانی را آغاز کرد. ابتدا امکان تبدیل این پول کاغذی به ابریشم، طلا و یا نقره وجود داشت ولی در نهایت طی قرن سیزدهم میلادی، یک سیستم ارز فیات تشکیل شد. مورخان نوشته اند که این سیستم پولی در سقوط امپراتوری مغول ها نقشی اساسی داشته است و هزینه‌ های بیش از اندازه و ابرتورم ریشه اصلی مشکلات آن بودند.

در قرن هفدهم میلادی، پول فیات در اروپا توسط کشورهای اسپانیا، سوئد و هلند مورداستفاده قرار گرفت. البته سیستم فیاتمانی در سوئد شکست خورد و دولت مجبور شد آن را کنار بگذارد و از نقره استفاده کند. در طول دو قرن بعدی فرانسه، مستعمرات آمریکا و سپس دولت فدرال ایالت متحده امریکا از ارز کاغذی یا همان فیاتمانی استفاده کردند و نتایج خوبی گرفتند. با فرارسیدن قرن بیستم میلادی، آمریکا دوباره استفاده از ارز کالا محور را در دستور کار قرارداد ، اما این بار به‌صورت محدود. در سال ۱۹۳۳ ، دولت امکان تبدیل پول کاغذی به طلا را از بین برد. در سال ۱۹۷۲ (دوران ریاست جمهوری نیکسون) ایالات‌متحده استاندارد طلا را کنار گذاشت و از سیستم ارز فیات یا همان پول کاغذی استفاده کرد. درنتیجه این اقدام، طلا در سطح جهانی از میان تبادلات و معاملات کنار گذاشته شد و کشورهای مختلف تصمیم گرفتند از فیات استفاده کنند. این سرآغاز پول‌های کاغذی از ابتدای تاریخ بشریت و تبادلات کالا به کالا تا به شکل امروزی بود.

ارزهای فیات چگونه کار می کنند؟

ارزهای فیات یا همان پول کاغذی امروزی توسط هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شود، بلکه با اعتقاد افراد و دارندگان آن ارزشمند و به موجب دستورات دولتی و قانونی ارزش گذاری می شود. پول کاغذی به عنوان یک وسیله ذخیره سازی برای قدرت خرید و جایگزینی برای سیستم مبادله ای نقش بازی می کند. این به مردم اجازه می دهد تا محصولات و خدمات را همان طور که نیاز دارند، بدون نیاز به مبادله کالا با کالا خریداری کنند.

ارزش پول فیات بستگی به نحوه عملکرد اقتصادی یک کشور، نحوه اداره کشور و تأثیر این عوامل بر نرخ بهره بانکی دارد. کشوری که بی‌ ثباتی سیاسی را تجربه می‌ کند، احتمالاً دارای یک ارز فیات ضعیف و قیمت‌ های تورم زا است، که خرید محصولاتی که مردم نیاز روزانه دارند را برای آن ها دشوار می‌ کند. یک ارز فیات زمانی به خوبی کار می کند که عموم مردم به توانایی آن ارز اعتقاد و برای قدرت خرید، اعتماد کافی داشته باشند. همچنین باید اعتبار کامل دولت حاکم را برخوردار باشد و البته به میزان چاپ این ارزها توسط بانک های مرکزی دولت ها نیز مربوط است.

مزایا و معایب استفاده از ارز فیات

مهم ترین ویژگی ارزهای فیات، بر خلاف کالاهایی مانند طلا، مس و نقره، ثبات ارزش آن است. استفاده از پول فیات در قرن بیستم رایج شد، زیرا دولت ها و بانک ها برای محافظت از اقتصاد خود در برابر رکودهای مکرر چرخه تجاری وارد عمل شدند. ارزهای مبتنی بر کالا به دلیل چرخه تجاری منظم و رکودهای دوره ای نوسان داشتند. بانک های مرکزی می‌ توانند در صورت نیاز پول کاغذی را چاپ یا نگهداری کنند و بر روی آن ها کنترل بیشتری در عرضه پول، نرخ بهره و نقدینگی داشته باشند.

به عنوان مثال، کنترل فدرال رزرو بر عرضه و تقاضای پول، آن را قادر ساخت تا بحران مالی جهانی سال 2008 را از آسیب رساندن بیشتر به سیستم مالی ایالات متحده و اقتصاد جهانی مدیریت کند. اگر چه پول فیات به‌ عنوان ارز باثبات‌ تری در دنیا دیده می‌ شود که می‌ تواند در برابر رکود کاهش یابد، اما بحران مالی جهانی خلاف آن را ثابت کرد. حتی فدرال رزرو که عرضه پول را کنترل می کند، نتوانست از وقوع بحران جلوگیری کند. منتقدان پول فیات استدلال می‌کنند که عرضه محدود طلا آن را به ارز ثابت‌ تری نسبت به پول فیات که عرضه نامحدودی دارد، تبدیل می‌ کند.

شکست ارزهای فیات

در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، بانک مرکزی زیمباوه به علت مشکلات اقتصادی، چاپ پول ملی خود را به میزان شگفت‌ انگیزی افزایش داد. این اقدام منجر به ابرتورم در این کشور شد و در سال ۲۰۰۸ نرخ تورم این کشور بین ۲۳۰ تا ۵۰۰ میلیارد درصد قرار داشت. قیمت‌ ها به سرعت در حال افزایش بودند و شرایط به حدی بد شده بود که مشتریان برای خرید مایهتاج روزانه خود دچار مشکل شده بودند. آن ها محبور به حمل کیسه‌ هایی پر از پول بودند. در اوج بحران اقتصادی این کشور، ۱۰۰ تریلیون دلار زیمباوه‌ ای، معادل ۴۰ سنت از ارز کشور آمریکا بود.

تفاوت ارز فیات با طلا در چیست؟

طلا امکان تبدیل اسکناس‌ های کاغذی به طلا را فراهم می‌کرد و پشتوانه تمام پول‌ های کاغذی این سیستم، مقداری مشخصی از این فلز گران بها بود که توسط دولت نگهداری می‌ شد. در یک سیستم ارزی کالا محور، دولت‌ ها و بانک‌ ها تنها در صورتی می‌ توانند ارز جدید وارد چرخه اقتصاد کنند که مقدار متناسبی از طلا در ذخایر خود داشته باشند. چنین سیستمی توانایی دولت برای تولید پول و افزایش ارزش آن (صرفا بر اساس فاکتورهای اقتصادی) را محدود می‌ کند. در اکوسیستم ارزهای فیات، پول را نمی‌ توان به چیز دیگری تبدیل کرد.

در این سیستم، مسئولین می‌ توانند به صورت مستقیم روی ارزش پول تاثیر گذاشته و افزایش یا کاهش قیمت آن را به شرایط اقتصادی وابسته کنند. بنابراین دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی‌شان اختیارات بیشتری خواهند داشت و با به کار گیری ابزارهای مختلف می‌ توانند نسبت به انواع شرایط و بحران‌ های اقتصادی، واکنش مناسب نشان دهند. بانک داری ذخایر کسری (Fractional Reserve Banking) و کاهش کمی (Quantitative easing) از جمله ابزارهایی هستند که این سیستم در اختیار دولت‌ ها و بانک‌ ها قرار می‌ دهد. طرفداران طلا ادعا می‌ کنند سیستم یک ارز کالا محور به دلیل پشتوانه فیزیکی و ارزشمندش، ثبات بیشتری دارد. در مقابل، طرفداران سیستم پولی فیات می‌ گویند که قیمت طلا هرگز با ثبات نبوده است. نوسان و تغییر در میزان ارزش، هم برای ارز کالا محور و هم برای ارز فیات اتفاق می‌ افتد، ولی در سیستم فیات، دولت در شرایط اقتصادی اضطراری اختیار عمل بیشتری دارد.

تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال

ارز فیات و ارزهای دیجیتال پشتوانه فیزیکی ندارند و این تنها وجه تشابه آن ها با یکدیگر است. در حالی که پول فیات توسط دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی کنترل می‌ شود، رمز ارزها اصولا به خاطر یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین، ساختاری غیر متمرکز دارند. نحوه تولید این دو نوع پول نیز کاملا متفاوت است. بیت کوین مثل بیشتر کریپتوکارنسی‌ ها، یک موجودی محدود و کنترل شده دارد، اما در مقابل، بانک‌ ها می‌ توانند هر مقدار از ارز فیات را بدون هیچ پیش نیازی و با توجه به صلاح دیدشان برای اقتصاد کشور، تولید کنند.

رمز ارزها پول دیجیتالی هستند و معادل فیزیکی ندارند و مرزی برای آن ها تعیین نشده است. بنابر این برای انجام تراکنش‌ های بین‌‌المللی محدودیت‌ های کمتری دارند. علاوه بر این، تراکنش‌ های رمزارزی برگشت‌ ناپذیر هستند و با توجه به ماهیت رمزارزها، دنبال کردن و پیگیری امور مالی در مقایسه با سیستم فیات بسیار دشوارتر خواهد بود. در حال حاضر، بازار ارزهای دیجیتال خیلی کوچک‌ تر و در نتیجه پُر نوسان تر از بازارهای سنتی است. این نوسان زیاد احتمالا یکی از دلایل اصلی پذیرفته نشدن رمزارزها در بخش اصلی اقتصاد بوده است، اما با ادامه رشد این اقتصاد نوپا و پخته شدن کاربران آن، نوسانات نیز کاهش خواهد یافت.

نظر شما در رابطه با ارز فیات و آینده آن ها چیست؟

دیدگاه خود را در بخش نظرات برای ما بنویسید.

سوالات متداول:

ارز فیات دقیقا هین پول هایی است که برای رد بدل کردن کالاهای خود استفاده میکنیم هر کشوری پول رایج خود را دارد در طول تاریخ بشریت همیشه برای مبادلات و رفع نیازهای انسان ها یک اوراق بها داری جابه جا شده و در نتیجه یک داد و ستد همیشه فروشنده و خریدار مبادلات خود را انجام داده اند. اما هیچ تضمینی برای آینده ارزهای فیات وجود ندارد.

تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال در چیست؟

ارز فیات و ارزهای دیجیتال پشتوانه فیزیکی ندارند و این تنها وجه تشابه آن ها با یکدیگر است. در حالی که پول فیات توسط دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی کنترل می‌ شود، رمز ارزها اصولا به خاطر یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین، ساختاری غیر متمرکز دارند. نحوه تولید این دو نوع پول نیز کاملا متفاوت است.